Als dienstplichtig militair mocht (moest) ik in januari 1987 opkomen bij de Stoottroepen in Ermelo. Na een opleiding van 3 maanden, waarin we o.a. Russische tanks, vliegtuigen en voertuigen leerden herkennen werd ik boordschutter op een YPR. We gingen veel op oefening in Duitsland en we bewaakten de kernwapens met Amerikanen (zgn Site-wacht). ‘s Avonds ging ik veel sporten en af en toe een avondje uit in Harderwijk. Het was best leuk, maar ook wel erg saai.
Vooral een weekend wachtlopen vond ik verschrikkelijk. Tijdens de wachtronde over de kazerne in zo’n weekend zei de jongen met wie ik die ronde liep dat hij wist hoe je DAF Jeeps kon starten zonder sleutel. We zagen er bij de TD een paar staan en besloten het te proberen. Met behulp van zijn zakmes starte hij de DAF en ik deed hetzelfde bij een andere. Lachend crossten we over de parkeerplaats. Omdat we nogal verveeld waren botsten we voor de lol tegen elkaar. Het was dikke pret tot er uit zijn auto ineens een enorme steekvlam kwam. Ze stonden blijkbaar niet voor niets bij de TD. We probeerden het vuur te doven, maar dat lukte niet. We melden daarom via de portofoon dat we een brandend voertuig hadden aangetroffen en iemand hadden zie wegrennen. Hele kazerne in rep en roer, brandweer er bij, marechaussee erbij en de auto werd geblust. Na een verhoor door de MP mocht ik naar huis, na mij werd mijn partner in crime verhoord, maar inmiddels hadden ze zijn zakmes en routekaart in het autowrak gevonden. Het was dus duidelijk dat ons verhaal niet klopte. Ik werd dan ook bij mijn vriendin thuis van mijn bed gelicht en mocht met de MP mee naar Garderen. Koste me een nachtje cel en nadat ik voor de Krijgsraad was geweest (ik was toen al afgezwaaid) nog een flinke boete.
Nu een mooi verhaal op verjaardagen, maar toen de MP bij mijn schoonfamilue voor de deur stond was ik iets minder blij.
