Daar zat ik met mijn oudste broer op stoven dicht tegen de muur van onze woning aan de Lange Jammer in Scharnegoutum. In de stoven waren Nederlandse vlaggetjes gestopt en op enige afstand liepen in colonne mensen. Mijn broer riep een enkele keer: ‘Rot moffen, rot moffen’, maar werd met een ‘ssst’ door mijn moeder uit angst terechtgewezen Naar wij veel later hoorden werden hier Duitse militairen afgemarcheerd naar Leeuwarden, Friesland was bevrijd. Maar voor de Duitse vijand kwam al spoedig een nieuwe vijand: de Russen. Niet dat wij als kind daar ons door lieten beĆÆnvloeden. Wij gingen naar de gereformeerde lagere school waar onze meester uitvoerig vertelde over zijn ervaringen in Nederlands- IndiĆ«. Door die verhalen kenden we Batavia beter dan Amsterdam. Maar op een dag zei onze Groningse moeder: ‘As de Russen kom’ den verzuup ik joe apmoal in de Zwette’. Met die opmerking maakte zij ons deelgenoot van de angst die bij onze ouders leefde en we voelden ook iets van die angst.Ā Vele jaren later vroeg ik aan mijn moeder waarom zij zo’n drastische stap wilde zetten: zes kinderen verdrinken!! Haar antwoord:’ Ik had gehoord dat de Russen kindervlees uit blik aten’. Door ons te verdrinken zou ze voorkomen dat ook wij werden ingeblikt.
Een paar dagen na mijn eindexamen
Begin juli 1954 moest ik me melden in Nijmegen. Ik dacht helikopterpiloot te worden. Daarom dacht ik de Koninklijke Luchtmacht zit op mij te wachten. Niet dus. Infanterie-opleiding rond Nijmegen, schuttersputjes graven, gamellen schoonmaken na de maaltijden in de...