Bang in bed

Geschreven door:

Anneliek

Het was het einde van de Koude Oorlog toen ik opgroeide. Maar de impact ervan was nog volop aanwezig. Ik werd geboren in 1970. Het besef van was dus marginaal. Mijn ouders hadden beiden nog levendige herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog. Vooral aan overvliegende vliegtuigen. Die angst van mijn moeder kreeg ik goed mee. Steeds meer hoorde en besefte ik dat er een kille oorlog gaande was met Rusland. De Russen Komen, zag ik op plekken staan. Ik was niet direct bang voor de Russen. Maar wel voor een kernoorlog. Het was toch niet voor niets dat er onder het PTT gebouw in Utrecht een schuilkelder werd gebouwd. Zouden wij daar ook heen mogen, als het zo ver was? Zouden we het op tijd halen? En voor hoe lang zou hier dan eten zijn? En wat daarna. Mijn fantasie sloeg vaak op hol met nare beelden en rennende vluchtende mensen zonder te weten wat er daarna zou zijn en komen. Kon je leven na een kernbom? Ik wist het niet. Later kwamen er demonstraties tegen waarin mensen een kring sloten en elkaar vasthielden. Maar daar deden wij niet aan mee. Mijn gezin was gehoorzaam aan de overheid. Die wist wat nodig was en daar ging je niet tegenin. Maar ‘s avonds, als ik in bed lag…. dan werd ik bang van elk vliegtuig dat ik hoorde. Elke keer weer wist ik zeker dat dit geen vliegtuig was maar een kernbom die op ons af gezonden was. Hoe lang zou het duren voor ik dood was, wat zou ik voelen, hoe werkte dat eigenlijk allemaal? Ik wist het niet. Ik kroop ineen en hoorde het zoemende geluid naderbij komen. Er gingen geen alarmen af, niemand had het vast nog door. Ik was bang, zo bang. De bom zou vallen en ik wist niet wat ik eraan kon doen. Ik zuchtte verlicht als de zoem ook dit keer weer overvloog. Gelukkig, niet voor ons nu. Misschien ging deze wel verder of misschien was het gewoon een vliegtuig. Gorbatsjov was mijn held, enkel omdat hij mij weer rustig liet slapen. En nog steeds als ik dat zoemende geluid hoor, dan denk ik aan dat kleine meisje dat ik ben. Bang in bed.

Verhalen

Nederland kon dus door onze aanwezigheid rustig gaan slapen

Ik lag als dienstplichtig militair (lichting 88-4) op 60 km van de oost-Duitse grens op kazerne Langemanshoff en 16km zuidelijk lag kamp Hohne. Op beide kazernes lag een kompleet tankbataljon van 52 Leopard 2’s. Nederland kon dus door onze aanwezigheid daar rustig...

Toenadering in plaats van haat en dreiging

Het was 1981, ik was 14 en realiseerde me voor het eerst dat anderen over mijn toekomst beslisten. 'De geschiedenis leert dat ieder wapen dat ooit gemaakt is, ook is gebruikt' maakte me bang en boos. Wie zijn die mensen, die voor mij willen bepalen dat ik geen...

Seedorff

Bij een excursie (in burgerkleding)  van de Limburgse jagers (Seedorff) naar het ijzeren gordijn stonden bij een dorpje, dat dwars doormidden gesneden was door het Ijzeren gordijn, een Oostblok militair in een wachttoren met het geweer op ons gericht. ...

Scherpe munitie laden

Ik was van de lichting 62-2 en gelegerd in Natokamp Hohne. In 1963 hadden we een oefening op de Lunenberger Heide voor schietwedstrijden (Canadian Army Troffee). Op een nacht werden we gewekt en moesten we scherpe munitie laden in onze tanks en op naar de...

Bij de Koninklijke Luchtmacht Leeuwarden

Ik zat bij de Luchtmacht Beveiliging op de vliegbasis Leeuwarden van 1967 tot 1973. Regelmatig maakten wij mee dat de Alert Force (Stand by staande Starfighters) de lucht in moesten omdat Russische bommenwerpers over de Noordzee tot bij ons luchtruim kwamen. Dit...

Iedereen had een kort lontje

De meest felle herinnering is die van november 1956 toen Hongarije werd aangevallen. Ik zat aan de radio gekluisterd en heb nog de krantenartikelen over Pal Maleter. Ik zwierf door Amsterdam, zag Simon Carmiggelt een raam van de communistische boekhandel Pegasus in...

Russen tegen houden

In 1984 kreeg ik mijn oproep voor de dienstplicht lichting 84-1, opkomst bij de Amersfoort Bernard kazerne. Na 2 maanden Breda chasee kazerne en toen paraat van april 84 tot en met juni 85 kazerne Seedorf Duitsland. Wij waren de eerste lijn dat als de Russen...

Het object Arnhem

Ik ben ongeveer een jaar in functie geweest bij de Defensiehaven, van 8 april 1958 tot en met 4 juni 1959. Ik heb er een goede tijd gehad, heb daar plezierig gewerkt. Mijn functie bij het noodbruggen-ponton detachement was dienstplichtig-sergeant-schipper. Het...

Reforger

In de jaren 70 en 80 was ik vliegtuig spotter en jaarlijks of twee jaarlijks, dat weet ik niet meer, werd er een grote militaire oefening gehouden met de naam Reforger (Return of Forces to Germany) dan werden vrijwel alle vliegvelden in het westen van Nederland...

Aan het ijzeren gordijn 79/80

In periode 79/80 2 jaar de linies gehouden met blik op het oosten. Wachten op een confrontatie met het Oostblok. Oefenen voor het moment wat gelukkig nooit gekomen is. 'Hoogtepunten' waren ook confrontatie met observators van de Russen ( de zg SOXMIS ) een bezoek...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes