Vier jaar in het Duitse Seedorf

Geschreven door:

Anoniem

Ik heb als KVV-er, kort verband vrijwilliger gediend. Het was een contract van vier jaar. Ma de opleiding kwam ik terecht bij de “parate hap” in de roemruchte kazerne Seedorf, grofweg een kilometer of 15 hemelsbreed ten noorden van de Autobahn A1 tussen Bremen en Hamburg.

In de loop der tijd bleek ik volslagen ongeschikt als militair. Zo was sport niet echt “mijn ding” en exerceren en op oefening gaan evenmin. Wat mij vooral bijbleef uit het begin van de zeventiger jaren was de kou op de Lüneburger Heide tijdens oefeningen; gespeelde oorlogen tussen Blauwland en Roodland. De goeien waren natuurlijk de militairen uit Blauwland.

Een keertje was er een uitje: zonder uniform met een gecharterde bus naar de DDR-grens reizen en daar de grens bekijken. We zagen wachttorens met wachten met automatische wapens, verrekijkers en tussen ons en die wachttorens lagen mijnenvelden en stonden hekken. De grenspalen van de DDR stonden aan “onze” kant, dus toen ben ik even op DDR gebied geweest. Ik vond het bezoek een rare ervaring.

Eens werd me in geuren en kleuren door de lokale vertegenwoordiger van de MIVD, de Militaire Inlichtingendienst, verteld over een spionerende Rus, compleet met trenchcoat en gleufhoed in de buurt van “ons” munitiecomplex. Die MIVDD-er had ook die vermomming. De werkelijkheid was weer eens meer onwerkelijk dan de gekste fantasie.

Het was trouwens geen slecht leven in Seedorf. Als militair was veel ontspanning beschikbaar: goedkope drank en sigaretten (iedereen rookte in die tijd), belastingvrije auto’s kon je kopen en het was mogelijk van alles te ondernemen: zo was er natuurlijk een schietclub, maar ook een manege, men kon leren zweefvliegen of een heus pilotenbrevet halen, parachutespringen, leren duiken, zeilen en wat dies meer zij, alles tegen gereduceerd tarief natuurlijk.

Jaren na mijn diensttijd vroeg eens iemand wat we daar in dat verre Seedorf deden, zo dag in, dag uit. Dan zei ik: “We wachtten op de Russen, maar die kwamen niet”. Behalve de hiervoor genoemde Rus dan.

En intussen verfden we veel, heel veel en dat deden we dan vooral op de vrachtwagens en jeeps die zodoende wel eens zwaarder konden wegen door alle verf dan het oorspronkelijke gewicht, maar zoals u begrijpt heb ik dat wat overdreven.

Verhalen

“En dan werd het rolletje in beslag genomen”

De Defensiehaven door kinderogen Ik kan mij nog herinneren dat toen na de tweede wereld oorlog weer op de markt van Arnhem woonden, er geoefend werd met zoeklichten. Dan stonden er grote schijnwerpers op de markt opgesteld en die schenen dan de lucht in....

14 maanden van leren tot lummelen

In Juli 1986 mocht ik opkomen bij de Frederik Hendrik Kazerne om de opleiding LaRo chauffeur te volgen. Ik had al een rijbewijs terwijl andere die de opleiding vrachtwagen kregen helemaal niets hadden. De bizarre organisatie van de Landmacht. Status Quo had een...

Bij de stuw in Olst en nog wat verder

Komend uit militaire dienst, bij de Koninklijke Marine, heb ik van 18 oktober 1954 tot 1 oktober 1955 gewerkt bij de Dienst Speciale Werken van Rijkswaterstaat. Deze dienst was belast met het onderhoud en de bediening van het caisson dat het sluitstuk vormde van de...

Ik ga daar echt niet onder de grond zitten!

Ik werkte vanaf 1971 bij de Rijksluchtvaartdienst. Deze dienst was onderdeel van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat en het ministerie gaf ook een maandblad uit. In 1984 verscheen daarin een oproep voor mensen die geïnteresseerd waren in een functie voor het...

De kameraadschap was groot

In januari 1985 kwam ik “voor mijn nummer op” in Ossendrecht. Opleiding Landroverchauffeur. Na twee maanden naar Hollandsche Rading om voor gewondenverzorger, ofwel hospik opgeleid te worden. In mei naar 103 Verkenningsbataljon in Seedorf op de Noordduitse...

Huzaar in Duitsland

In april 1963 vertrok ik op Koninginnedag met het 103e Verkenningsbataljon naar Duitsland. We werden gelegerd in kamp Bergen Hohne, het voormalige concentratiekamp Bergen Belsen. Joodse mensen hoefden trouwens niet mee als ze niet wilden. Het station bestond uit...

Atoomwapens in ‘T Harde

Ik zat bij de 425 cie.van Heutzs. Samen met de hier gelegerde Amerikaanse soldaten moesten we in 't Harde atoomwapens bewaken (die er volgens de regering niet lagen maar een publiek geheim vertelde anders). Het beheer van de wapens, nucleaire artilleriegranaten en...

Nooit enige Oostblok dreiging gemerkt

In 1980 kreeg ik mijn oproep om als dienstplichtige mijn land te dienen. Kort voor de opkomst in november, kreeg ik te horen dat ik zou worden opgeleid tot dienstplichtig onder-officier en dat mijn diensttijd met 2 maanden verlengd zou worden. Enfin, ben gegaan....

Koffie in plaats van oefenen

Omdat ik voor de marine was afgekeurd werd ik ingedeeld bij de BB. Dit was overigens niet op vrijwillige basis maar viel onder de dienstplicht. Er werd mij een grijs uniform verstrekt met een helm van het model dat men in de eerste Wereldoorlog gebruikte. Ik werd...

Mijn diensttijd bij de huzaren van boreel 1978-1980

Ik, peter sluimer , ben van lichting 78-6 en heb gediend bij 42 Zelfstandig Verkennings Eskadron van de huzaren van Boreel. Wij waren de oren en ogen van de brigade. Wij moesten opereren op de Duitse laagvlakte. Klopt wat hier veel wordt geschreven. De Russen dat...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes