Verloren tijd

Geschreven door:

Walther Wind

Ondanks alle strubbelingen, vertragingen en tegenwerking toch goedgekeurd voor militaire dienstplicht. “Ze” hadden bedacht dat 80-1 wel een mooi moment voor mij was om mijn land te dienen tegen het Rode gevaar.
Ik zag er werkelijk helemaal niets in.

Mensen kinderen, wat was het koud daar in Bussum op de heide de eerste tien dagen na opkomst. In mijn veel te grote kleren, want dat vonden die jongens van de foerier zo leuk, klappertanden bij -8C. Die kleren heb ik overigens nooit omgeruild. “Soldaat ga passende kleding halen!”. “Sorry sergeant maar dit is het beste wat de specialisten voor me hebben.” Dat gaf mij, met mijn baret bol op mijn hoofd, nog enig plezier en gevoel verzet.

Ergens dag twee wist ik het zeker. Als het oorlog wordt ga ik gewoon naar huis. Ik doe niet mee. Immers ik leer liever Russisch dan dat ik een been kwijt ben of erger misschien wel dood. Voor wat, voor wie?

De houding die ik mezelf aangemeten had was voor de leiding binnen de muren van de Palm Kazerne in Bussum onwerkbaar. Natuurlijk deed ik wat er van gevraagd werd en natuurlijk was ik beleefd. Ik wilde geen straf, boetes of erger. Maar wel net te langzaam marcheren of net te snel, onnozele vragen stellen in onnozele lesjes, klagen over alles, provoceren, zuigen. Ik wilde hier niet zijn en of die Rus nu kwam of niet, ik deed toch niet mee.

Weggestuurd van de opleiding tot onderofficier. Een schande voor de kapitein, de sergeant en het hele onderdeel maar vooral voor mezelf. Dat zag ik zelf natuurlijk toch even anders. Mijn moeder kende iemand bij Defensie die kon zorgen dat ik om de hoek bij huis een luizenbaantje kreeg. Ik werd hofmeester! En niet zomaar een hofmeester! Maar een hofmeester op het hoofdkwartier. Voor halve dagen. Militaire dienstplicht vond ik nog steeds niets. De Russen konden ook hier ieder moment aanvallen maar dat maakte niets meer uit want ik was in 5 minuten thuis.

Veel meer gevaar zag ik in kapende Molukkers. Die de enkele keer dat ik op wacht moest staan. weleens het poortgebouw kunnen overvallen opzoek naar wapens. Mijn besluit was al genomen. Voor dat het me gevraagd werd zou ik mijn geweer en de 4 kogels overhandigen en er netjes bij zeggen: “Alstublieft meneer.”.

De Russen zijn niet gekomen en de Molukkers ook niet. Veertien maanden verlummeld voor niets. Koude Oorlog zat in de hoofden van onze leiders. Aan beide kanten vermoed ik, want waarom zou een Russische soldaat mij wel willen aanvallen. Die zat vast en zeker ook veel liever bij zijn moeder aan tafel.

Ter afsluiting wil ik nog even kwijt dat je geen man wordt in het leger, dat gedwongen kameraadschap onzin is en dat er krankzinnig veel mannetjes (tegenwoordig ook vrouwtjes) rondlopen met een minderwaardigheidscomplex. Deze mensen bedenken een vijand die ze maar eens een kopje kleiner moeten gaan maken uit hun naam.

Oorlog, warm of koud, waar is het goed voor? Nergens!

Verhalen

Nederland kon dus door onze aanwezigheid rustig gaan slapen

Ik lag als dienstplichtig militair (lichting 88-4) op 60 km van de oost-Duitse grens op kazerne Langemanshoff en 16km zuidelijk lag kamp Hohne. Op beide kazernes lag een kompleet tankbataljon van 52 Leopard 2’s. Nederland kon dus door onze aanwezigheid daar rustig...

Toenadering in plaats van haat en dreiging

Het was 1981, ik was 14 en realiseerde me voor het eerst dat anderen over mijn toekomst beslisten. 'De geschiedenis leert dat ieder wapen dat ooit gemaakt is, ook is gebruikt' maakte me bang en boos. Wie zijn die mensen, die voor mij willen bepalen dat ik geen...

Seedorff

Bij een excursie (in burgerkleding)  van de Limburgse jagers (Seedorff) naar het ijzeren gordijn stonden bij een dorpje, dat dwars doormidden gesneden was door het Ijzeren gordijn, een Oostblok militair in een wachttoren met het geweer op ons gericht. ...

Scherpe munitie laden

Ik was van de lichting 62-2 en gelegerd in Natokamp Hohne. In 1963 hadden we een oefening op de Lunenberger Heide voor schietwedstrijden (Canadian Army Troffee). Op een nacht werden we gewekt en moesten we scherpe munitie laden in onze tanks en op naar de...

Bij de Koninklijke Luchtmacht Leeuwarden

Ik zat bij de Luchtmacht Beveiliging op de vliegbasis Leeuwarden van 1967 tot 1973. Regelmatig maakten wij mee dat de Alert Force (Stand by staande Starfighters) de lucht in moesten omdat Russische bommenwerpers over de Noordzee tot bij ons luchtruim kwamen. Dit...

Iedereen had een kort lontje

De meest felle herinnering is die van november 1956 toen Hongarije werd aangevallen. Ik zat aan de radio gekluisterd en heb nog de krantenartikelen over Pal Maleter. Ik zwierf door Amsterdam, zag Simon Carmiggelt een raam van de communistische boekhandel Pegasus in...

Russen tegen houden

In 1984 kreeg ik mijn oproep voor de dienstplicht lichting 84-1, opkomst bij de Amersfoort Bernard kazerne. Na 2 maanden Breda chasee kazerne en toen paraat van april 84 tot en met juni 85 kazerne Seedorf Duitsland. Wij waren de eerste lijn dat als de Russen...

Het object Arnhem

Ik ben ongeveer een jaar in functie geweest bij de Defensiehaven, van 8 april 1958 tot en met 4 juni 1959. Ik heb er een goede tijd gehad, heb daar plezierig gewerkt. Mijn functie bij het noodbruggen-ponton detachement was dienstplichtig-sergeant-schipper. Het...

Reforger

In de jaren 70 en 80 was ik vliegtuig spotter en jaarlijks of twee jaarlijks, dat weet ik niet meer, werd er een grote militaire oefening gehouden met de naam Reforger (Return of Forces to Germany) dan werden vrijwel alle vliegvelden in het westen van Nederland...

Aan het ijzeren gordijn 79/80

In periode 79/80 2 jaar de linies gehouden met blik op het oosten. Wachten op een confrontatie met het Oostblok. Oefenen voor het moment wat gelukkig nooit gekomen is. 'Hoogtepunten' waren ook confrontatie met observators van de Russen ( de zg SOXMIS ) een bezoek...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes