Omdat er geen haar op mijn hoofd aan dacht om in dienst te gaan, had ik me vlak voor m’n 18e verjaardag kaal laten scheren (toen nog geen mode). Een opstandige puberdaad zonder er goed over na te denken hoe koud het was terug van de kapper op de fiets. Snipverkouden en groggy heb ik de militaire keuringsdag doorstaan. Later werden ook mijn gewetensbezwaren goedgekeurd, en moest ik carrière onderbrekend aan het werk. (Betaald onder bijstandsniveau.) Er waren ook totaalweigeraars, en toen de officier van justitie tegen één van hen in hoger beroep ging, omdat slecht één jaar gevangenisstraf niet genoeg zou zijn en anders iedereen maar zou weigeren, ben ik werkweigeraar geworden. Aan dit systeem wilde ik niet meewerken. Daardoor werd ik niet de laatste dwangarbeider van Nederland.
Nederland kon dus door onze aanwezigheid rustig gaan slapen
Ik lag als dienstplichtig militair (lichting 88-4) op 60 km van de oost-Duitse grens op kazerne Langemanshoff en 16km zuidelijk lag kamp Hohne. Op beide kazernes lag een kompleet tankbataljon van 52 Leopard 2’s. Nederland kon dus door onze aanwezigheid daar rustig...
