Allereerst mijn dienstplichtige militaire loopbaan:
Juni-juli 1965: 4e depot infanterie Maastricht basistraining
Augustus-september 1965: rijopleiding tot motorordonnans in Venlo. Motor: Matchless 350 cc, bouwjaar 1949.
30 september 1965 – 10 november 1966: stafcompagnie 42e pantserinfanteriebataljon legerplaats Seedorf ( Duitsland).
30 september 1965. Op weg naar Seedorf met de militaire trein. In Osnabrück wordt deze trein gekoppeld aan een stoomlocomotief. In het stikdonker arriveren we in een weide-achtige omgeving ergen in “nirgendwo”. Er staan zgn. dikke daf’s (militaire terreinvrachtwagens) klaar om in te stappen. Weer door donker “nirgendwo” naar de legerplaats Seedorf. Afgezet bij het stafgebouw van 42 Painfbat.
We zijn met ca. 15 nieuwe dienstplichtigen en worden ontvangen door een sergeant 1 met Indische roots. Later blijkt zijn bijnaam “moppie” te zijn. Hij klimt een aantal trappen op in het trappenhuis. Heet ons welkom en geeft ons een advies. “Onze taak in Seedorf is om een stootblok te zijn voor de Russen. Wij moeten zo’n 4 uur standhouden waarna nieuwe troepen uit Nederland het van ons gaan overnemen. Men verwacht dat dan 80% van onze manschappen gesneuveld zullen zijn. Je hebt hier dus de keus. Als “echte soldaat” heb je hier mogelijk 20% overleveringskans, als slaphannnes ben je zeker van je dood.” Dit maakte erg veel indruk.
De dag erna mijn opwachting gemaakt bij mijn compagniescommandant; een grootmajoor met zilveren geweertje (oud Korea strijder). Liggend in een bankstel vraagt hij mij wat ik kom doen. “Ik ben motorordonnans, majoor.” Waarop hij vertelt dat hij geen motors heeft en die ook het eerste half jaar niet gaat krijgen. Hij snuffelt wat in mijn papieren en constateert dat ik al aardig wat boekhouddiploma’s hebt en beslist dat ik mijn dienst kan gaan doen op de bataljonsadministratie. Zo gezegd zo gedaan. Ik meldde mij bij luitenant Boekholt, de bataljonsadministrateur, en heb daar mijn diensttijd, met veel plezier, doorgebracht.
Na enkele maanden kreeg ik inderdaad mijn eigen motor (matchless 350 cc, bouw jaar 1959). Hiermee heb ik nog ca. 10.000 KM rondgereden. Leukste vond ik om, verkleed als marechaussee, met witte helm en witte handschoenen, groepen AMX-tanks te begeleiden van/naar het grote oefenterrein; de Lüneburger Heide.
Er waren in 1965/1966 nauwelijks televisies. Wij waren dus aangewezen op de radio. Er was in Seedorf één zender die mooie hitparade- en schlagermuziek draaide en dat was: der Deutschen Soldatensender. Een propagandazender uit Oost-Duitsland. Uiteraard verboden te luisteren voor ons Hollandse militairen. Daar hield zich dus geen hond aan. Wel even opletten met de nieuwsrubrieken!
We hebben ook nog een bezoek gebracht aan de grens tussen oost- en west Duitsland. Heel indrukwekkend. Voor mij was het de tweede keer dat ik aan die grens stond. Steeds onder begeleiding van de Duitse “Grenz-schutz”(de Duitse marechaussee).
Wat o.a. speciaal was in Seedorf was de verlofregeling. Elke 6 weken 5 dagen verlof (waarvan 2 reisdagen). Als er een grote oefening was (6 weken lang in voor- en najaar) jammer dan, geen verlof. Dit resulteerde erin dat dienstplichtigen die nieuw naar Seedorf kwamen vrijwel allemaal na ca. 6 weken de bons kregen van hun vriendin. Het daarbij ontstane liefdesverdriet leidde enkele malen per jaar tot grote ruzies, soms met dodelijke afloop. Mijn toenmalige verloofde is me trouw gebleven en ik ben reeds 57 jaar gelukkig met haar getrouwd.
Uiteraard waren drank en sigaretten in Seedorf belastingvrij. Men kon 10 pakjes sigaretten per week belastingvrij kopen. Kosten Hfl. 0,40 oftewel € 0,18 per pakje. In Nederland was in die tijd de prijs voor een pakje sigaretten Hfl. 1,25. De drank was ook spotgoedkoop. Elke compagnie had zijn eigen compiesbar. Kosten voor een pijpje bier (0,3 liter) Hfl. 0,13 oftewel € 0,06.
De betaling was voor je taken was werkelijk overweldigend!!! Een gewone dienstplichtige (incl. buitenlandse toelage ca. Hfl. 35,00 (€ 16,00) per maand (in Nederland was dit Hfl. 1,00 per dag dienst, totaal ca. Hfl. 20,– per maand) . Als soldaat 1e klas in Seedorf Hfl. 45,00 (€ 20,50) per maand en als korporaal Hfl. 72,00 (€ 33,00) per maand. Als je geen royale ondersteuning van het thuisfront had was het grote armoede. Het was in die tijd in Nederland dan ook gebruikelijk dat, als je als dienstplichtig militair in uniform een café binnenging, je drankjes na afloop al betaald waren.
Heb ook, onder begeleiding van onze beroepscollega’s op kantoor, een nachtlang bezoek gebracht aan de Herbertstrasze en de Reeperbahn in Hamburg-St. Pauli. In die tijd de beruchtste hoerenboulevard van Europe. Inderdaad: indrukwekkend. Vooral het Colibri-cabaret. Voor mij slechts één conclusie; nie wieder!
Ik heb geprobeerd een aantal markante verschillen tussen een dienstplicht in Nederland en in Duitsland naast elkaar te zetten. Uiteraard zijn er nog veel meer verhalen te vertellen en nog vele foto’s te bekijken.
Als ik terugkijk op die periode moet ik toch constateren dat, waarschijnlijk door mijn jeugdige leeftijd en de daarbij behorende onbezonnenheid die jeugd eigen is, niet echt geleden heb onder de dreiging uit het oosten die in mijn periode in Seedorf, achteraf gezien, wel uiterst serieus te nemen was.
Gelukkig maar!
