Sjouw Je Maar Rot

Geschreven door:

Jacqueline A. van den Berg

Misschien was ik 12 of iets ouder of jonger toen ik te maken kreeg met de Koude Oorlog. Mijn vader was in het leger. In de 2e Wereldoorlog was hij naar Engeland gegaan en met de Prinses Irene Brigade als bevrijder naar Nederland teruggekeerd en in 1951 is hij weer als militair naar Korea gegaan. Vrijwillig het Rode Gevaar stoppen! De Cubacrisis speelde en het leger stond op scherp. Mijn school in Apeldoorn was niet ver verwijderd van de Willem III kazerne. Er lag een groot bos tussen. Dagen achter elkaar hoorde je in de klas het gedreun van de kanonnen. Daar werd veel geoefend! Bhooemm, Bhooemm, Bhooemm. Het werd een geluid wat er bij hoorde vreemd genoeg. Als kind dacht je niet aan oorlog. Dat werd anders toen het dichterbij kwam en wel bij ons thuis. Ik werd op een nacht wakker door geronk van jeeps. Het waren er wel 3. Er werd luid gepraat buiten en ze bleven stationair draaiend voor het huis staan. Ik hoorde mijn vader tegen mijn moeder roepen: “Ann waar is dit en waar is dat ? Doe het maar in de plunjebaal, neeee die staat al op de stoep”. Kortom voor een kind angstaanjagende geluiden. “Wat gebeurd er” riep ik naar beneden. “Nee blijf boven jij.”  Ik bleef in mijn bed en met veel lawaai vertrokken de jeeps met mijn vader. De volgende dag kwam hij rond 6 uur in de avond terug. “Oefening” zei hij. “Niets aan de hand”. Ik was er niet helemaal gerust op. Het klonk niet als niets aan de hand. Toen de Russen opstoomde richting Cuba werd het pas echt spannend. Ik werd weer wakker in de nacht. Weer jeeps die remden, ronkten en optrokken terwijl er haastig geschreeuwd werd naar elkaar. Mijn vader hoorde ik heen en weer rennen een verdieping onder mij. Ik voelde dat het dit keer misschien wel erger was dan ‘niets aan de hand’. Ze reden met veel lawaai weg. Het werd stil. Mijn moeder riep: “Ga maar weer slapen.” De volgende dag kwam mijn vader niet en de dagen er na ook niet. We hoorden niets en de stemming was bedrukt. Mijn Engelse moeder was stil. Voor haar was het een bekende situatie. Oorlog en je man moest daar naar toe.

Ik had mijn vader heel erg gemist toen hij naar Korea ging. Ik was toen 5 jaar en zwaaide hem uit in Rotterdam; een jaar later kwam hij weer terug en ik herkende hem niet. Een magere bruinverbrande man. Was dat mijn vader? Zou dit allemaal weer gebeuren? Als 5 jarig kind wist ik niet dat hij een jaar weg zou blijven maar wist nu wel beter.

Na een paar dagen werd hij door in een jeep bij huis afgezet. Met zijn plunjebaal stapte hij naar binnen. Lachend. We waren heel erg blij maar waren in afwachting wat hij zou vertellen. Zijn ‘kistjes’ gingen uit en plofte in een stoel en hij stak een shaggie op en begon te lachen. “O o wat moet ik lachen.” Hij vertelde dat ze 5 dagen door de bossen hadden gelopen met een grote houten kist met de letters SJMR. Niemand wist wat het betekende maar het moest ongeschonden naar het einde van de route worden gebracht. Tussendoor moest hij weer lachen. “Aangekomen in de nacht werd eindelijk de kist opengemaakt en daar lagen stenen in met een briefje Sjouw Je Maar Rot. Hij stond weer op en maakte zijn shaggie uit en lachend zei hij: “Tjonge tjonge en daar moet je de oorlog mee winnen!” Lachend liep hij naar douche. Hij had notabene 2 echte oorlogen meegemaak! Wij vrouwen, moeder, zus en ik, waren blij dat hij er weer was. Mánnen dachten we. Ik heb daarna alle demonstraties meegelopen tegen kernkoppen, kruisraketten en werd lid van de Pacifistiche Socialistische Partij ondanks mijn vader.

De mensen kennen hun geschiedenis niet meer. Ik heb de Hongaren en de Oekraïners zien komen op de vlucht voor de Russen maar ze staan al in de achtertuin!

Verhalen

Mijn jongenskamer ……

Een foto van mijn jongenskamertje. Het is door de tijd een wazig beeld geworden. Ik weet nog dat ik het maakte met mijn eerste fototoestel, een Agfa Clack, gekregen voor mijn vijftiende verjaardag in 1961. Ja ik ben van 1946. Dat fotootje illustreert de...

De Stingerbol

Ik ben als instructeur en opleidingsontwikkelaar van 1992 tot en met 1995 werkzaam geweest als in de Stingertrainer te Ede. In de stinger trainer werden schutters opgeleid van de Landmacht, Luchtmacht en Mariniers. De bol is van binnen voorzien van projectie...

Plotter bij de Korps Luchtwachtdienst

Tussen 1962 en 1964 ben ik, P.J.M (Nel) Winkelman opgegroeid in het oude noorden van Rotterdam, plotter geweest als reserve bij het luchtwachtcentrum in een grote bunker in Rotterdam. De korps Luchtwachtdienst (KLD) werd op 1 maart 1950 opgericht als onderdeel van...

Voor en achter het ijzeren gordijn

Geboren werd ik in 1958 in Oost-Duitsland, in Bautzen, als zoon van de Nederlander Hendrikus Pierre Sonneville, die in 1951 in de Korea Oorloog was en dan eind 1951 naar de SBZ (sovjet bezetting zone) in Oost-Duitsland deserteerde. Hier werkte hij voor de KGB en de...

Vervangende dienstplicht bij de BB

Als derde zoon van een gezin van vijf kinderen ben ik geboren in 1949. In die tijd moest iedere jongen in principe nog in militaire dienst. Maar omdat ik de derde zoon was, hoefde ik niet in actieve dienst, maar werd ik daarvan vrijgesteld. In plaats daarvan werd...

Een bijzondere ervaring met een glimlach

Ik behoor tot de lichting 72-2. Na een opleiding werd ik gelegerd op de Gen. Spoorkazerne in Ermelo. Ik was toen inmiddels dienstplichtig sergeant en ingedeeld bij de Intendance. Ook wij werden aangewezen om een week naar Havelte te gaan met als opdracht: het...

Les materieel herkenning

Tijdens mijn diensttijd (1990-1991) gaf ik lessen materieelherkenning aan het kader. Als modelbouwer had ik daar wel wat verstand van, en de sergeant-majoor vroeg me de lessen over te nemen toen hij weg was. Ik gaf twee lessen, en er zouden nog meer volgen. Maar...

BB ervaring van deelnemer

Toen ik (1954) klein was ging mijn vader 's avonds naar de BB. Dat was verplicht. Zijn spullen lagen voor het pakken op zolder. Ik vond dat natuurlijk heel interessant. Onlangs heb ik mijn vader (95 jaar) ernaar gevraagd. Hierbij twee verhalen. VERHAAL 1. We hadden...

Lieber Sylke

De Koude Oorlog, ik heb er eigenlijk maar een paar jaren bewust van meegemaakt. De makkelijke jaren zogezegd. Die van toenemende ONTspanning met als hoogtepunt de vereniging van West met Oost of Oost met West... Geboren in 1969 en dus midden in de Koude Oorlog was...

Stingerbol

Ik ben 3 jaar instructeur in de Stingerbol geweest en heb de opleiding verzorgd voor Stinger personeel van Landmacht; Luchtmacht en Korps mariniers. Zelf heb ik in 1994 een Life firing met een stinger op een schietbaan, op Kreta uitgevoerd.

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes