Ik moest op voor mijn nummer
17,1/2. jaar, en in het groen gestoken, In het gareel en luisterend naar je peletoncommandant
Eerst een opleiding voor de 4 tonner en vervolgens naar Seedorf Duitsland. We waren paraat. het was wel een mooie tijd. Ik werd snel volwassen en leerde wat kameraadschap was. Er word gezegd over de koude oorlog, dat die er niet was. Daar heb ik toch een andere mening over.
Onze aanwezigheid in Duitsland heeft zeker bijgedragen aan de rust in Europa, in 1988 toen ik er was maar ook daarvoor.
In andere landen wordt je gezien als veteraan, als je buiten je land heb gediend. Alleen in Nederland is dat niet het geval.
Toch stonden we paraat, niet minder, niet meer.
Ik vind dat iedereen die gediend heeft buiten Nederland de status van veteraan verdiend
Sommige zullen het niet met me eens zijn. Dit wilde ik graag delen.
Een paar dagen na mijn eindexamen
Begin juli 1954 moest ik me melden in Nijmegen. Ik dacht helikopterpiloot te worden. Daarom dacht ik de Koninklijke Luchtmacht zit op mij te wachten. Niet dus. Infanterie-opleiding rond Nijmegen, schuttersputjes graven, gamellen schoonmaken na de maaltijden in de...
