Quicktrain bij een KLu-depot

Geschreven door:

Ton de Vries

Quicktrain was de naam van de NAVO paraatheids oefening die enkele malen per jaar werd gehouden.

In 1963 was ik geplaatst bij het Depot Vliegtuigmaterieel (DVM) op de Vliegbasis Gilze-Rijen en 1e Luitenant geworden. De Commandant van dit onderdeel van het Commando Depots Materieel Luchtmacht (CDML) genoot de status van zelfstandig onderdeel(scommandant) met volle teugen en kosten noch moeite werden gespaard om die zelfstandigheid te consolideren en elke mogelijke bedreiging er van te pareren. Wij hadden dan ook een eigen Officiersmess op de Basis Kamp Princebosch, waar ook het Aan- en Afvoersquadron Zuid was gevestigd, een bloeiend messleven en een eigen Officier van Basisweekdienst, die o.m. de Commandant vertegenwoordigde bij diens afwezigheid buiten de normale diensturen.

Dat wil zeggen: hij haalde vrijdags aan het eind van de middag een tas met instructies en eventuele bijzonderheden op bij de secretaresse en verbleef vervolgens tot maandagmorgen in de mess of in de voor deze functionaris bestemde kamer in een nabijgelegen legeringsgebouw. Op maandagmorgen leverde hij genoemde tas weer in, aangevuld met hetgeen hij in het Journaal had vermeld, om hem tegen half vijf weer op te halen. En zo voort tot hij kon verzuchten: TGIF (Thank God It’s Friday).

Bel Henk maar !

In het najaar van ’63 was het mijn eerste beurt. De inhoud van de tas was interessant, want het alarmboek dat daar in zat gaf enig inzicht in wat er zoal bij ALARM en het opvoeren van de paraatheid moest gebeuren. Op Woensdrecht, mijn vorige plaatsing, had ik dat node gemist. Afgezien van de niet eenvoudige taak te zorgen dat het ’s avonds in de mess niet echt uit de hand liep als de habituĆ©s eindelijk de daad bij het woord voegden en op huis aan gingen, was de week voorspoedig verlopen. Nog maar ƩƩn nacht en het zou er opzitten en ƩƩn slaapmutsje leek wel verantwoord.

In ieder geval was het mutsje effectief geweest, want toen in de kleine uurtjes de telefoon rinkelde voelde het alsof ik uit een diepe put met ijskoud water omhoog moest komen om de hoorn op te nemen. Schokkend over mijn hele lijf en klappertandend hield ik het zware bakelieten ding aan mijn oor en vernam de Jobstijding: ā€œQuick Train effective….ā€œ met een Z-tijd. Zo snel mogelijk terugbellen om het bericht te verifiĆ«ren: nog steeds schokkend draaien aan de slinger en wachten, draaien, wachten tot de centralist, die in z’n eentje het op gang komend alarmeringsverkeer moest verwerken, op de lijn kwam, de opdracht aannam en verdween.

Even respijt: gauw een radiatorkraan openen. Het duurt erg lang voor een eenmaal afgekoelde grote kamer in een voor de Luftwaffe gebouwde legerings-bunker-boerderij op temperatuur komt. De gevraagde verbinding komt tot stand: alarmbericht bevestigd. Alarmeringslijst opzoeken en beginnen met (laten) bellen. Trek wat kleren aan.

Het lijkt een sneeuwbal die de verkeerde kant op rolt: telefoonnummers kloppen niet, mensen nemen niet op. De koerier van het verbindingscentrum klopt aan de deur: tekenen voor ontvangst van telegrammen. Aantekeningen maken in het Journaal. Vlug telegrammen lezen: alarmeringsberichten en afkondiging van maatregelen die ergens in dat alarmboek staan. Probeer het volgende nummer van de lijst. De eerste mensen bellen mij en melden zich present ergens op het depot: niemand van mijn lijst. Eindelijk heb ik er een aan de lijn: (slaap?)dronken antwoordt hij: ā€œIk kom niet, bel Henk maarā€.

Kortom, pas na enkele uren komen de diverse cellen tot leven, begint het depot zijn papieren paraatheidsmaatregelen af te werken en begin ik op temperatuur te komen.

De Commandant – hij woonde voor die tijd ver weg – kwam, zag en was meteen witheet. Hij riep Chefs van Dienst / Squadroncommandanten en Hoofden van Stafbureaus bijeen, liet mij verslag doen en gaf hen onder uit de zak, in het bijzonder hen die ā€œoorlogsvoorbereidingā€ in hun portefeuille hadden en hen die niet waren komen opdagen. Ik voelde me wel wat ā€œgebruiktā€. Gelukkig had ik in de mess nog even kunnen ontbijten.

Verhalen

Mijn jongenskamer ……

Een foto van mijn jongenskamertje. Het is door de tijd een wazig beeld geworden. Ik weet nog dat ik het maakte met mijn eerste fototoestel, een Agfa Clack, gekregen voor mijn vijftiende verjaardag in 1961. Ja ik ben van 1946. Dat fotootje illustreert de...

De Stingerbol

Ik ben als instructeur en opleidingsontwikkelaar van 1992 tot en met 1995 werkzaam geweest als in de Stingertrainer te Ede. In de stinger trainer werden schutters opgeleid van de Landmacht, Luchtmacht en Mariniers.Ā De bol is van binnen voorzien van projectie...

Plotter bij de Korps Luchtwachtdienst

Tussen 1962 en 1964 ben ik, P.J.M (Nel) Winkelman opgegroeid in het oude noorden van Rotterdam, plotter geweest als reserve bij het luchtwachtcentrum in een grote bunker in Rotterdam. De korps Luchtwachtdienst (KLD) werd op 1 maart 1950 opgericht als onderdeel van...

Voor en achter het ijzeren gordijn

Geboren werd ik in 1958 in Oost-Duitsland, in Bautzen, als zoon van de Nederlander Hendrikus Pierre Sonneville, die in 1951 in de Korea Oorloog was en dan eind 1951 naar de SBZ (sovjet bezetting zone) in Oost-Duitsland deserteerde. Hier werkte hij voor de KGB en de...

Vervangende dienstplicht bij de BB

Als derde zoon van een gezin van vijf kinderen ben ik geboren in 1949. In die tijd moest iedere jongen in principe nog in militaire dienst. Maar omdat ik de derde zoon was, hoefde ik niet in actieve dienst, maar werd ik daarvan vrijgesteld. In plaats daarvan werd...

Een bijzondere ervaring met een glimlach

Ik behoor tot de lichting 72-2. Na een opleiding werd ik gelegerd op de Gen. Spoorkazerne in Ermelo. Ik was toen inmiddels dienstplichtig sergeant en ingedeeld bij de Intendance. Ook wij werden aangewezen om een week naar Havelte te gaan met als opdracht: het...

Les materieel herkenning

Tijdens mijn diensttijd (1990-1991) gaf ik lessen materieelherkenning aan het kader. Als modelbouwer had ik daar wel wat verstand van, en de sergeant-majoor vroeg me de lessen over te nemen toen hij weg was. Ik gaf twee lessen, en er zouden nog meer volgen. Maar...

BB ervaring van deelnemer

Toen ik (1954) klein was ging mijn vader 's avonds naar de BB. Dat was verplicht. Zijn spullen lagen voor het pakken op zolder. Ik vond dat natuurlijk heel interessant. Onlangs heb ik mijn vader (95 jaar) ernaar gevraagd. Hierbij twee verhalen. VERHAAL 1. We hadden...

Lieber Sylke

De Koude Oorlog, ik heb er eigenlijk maar een paar jaren bewust van meegemaakt. De makkelijke jaren zogezegd. Die van toenemende ONTspanning met als hoogtepunt de vereniging van West met Oost of Oost met West... Geboren in 1969 en dus midden in de Koude Oorlog was...

Stingerbol

Ik ben 3 jaar instructeur in de Stingerbol geweest en heb de opleiding verzorgd voor Stinger personeel van Landmacht; Luchtmacht en Korps mariniers. Zelf heb ik in 1994 een Life firing met een stinger op een schietbaan, op Kreta uitgevoerd.

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes