oudehap-stok

Geschreven door:

Hans Krol / Elmar van de Ree

Vlak na de Tweede Wereldoorlog was ik nog een kind, we speelden in de ruïnes die na de oorlog waren overgebleven, in het puin. Er waren toen nog geen spanningen met het Oosten. Wij hebben ons later ook nooit zorgen over de Russen gemaakt. Ik had de pech dat net in 1961/1962 de Nieuw-Guinea kwestie speelde. De jongens die achter mij kwamen, mochten allemaal daarheen en ik niet. Ah, ik heb een mooie diensttijd gehad, hoor.

Ik heb tijdens mijn diensttijd de opleiding tot mineur gehad in Soesterberg. Ik werd ingezet voor het opruimen van mijnen en het plaatsen van springstoffen en zo. Ik had hartstikke leuk werk. De anderen moesten hard werken, want die moesten met betonboren gaten in objecten boren en ik hoefde er alleen maar een beetje trotyl in te stoppen en het te laten springen. Normaal mocht je in Nederland twaalf kilo trotyl laten springen, maar daar kreeg je geen bunker mee kapot. Dus wij kregen een uitzondering: twintig kilo. Dat zetten we dan in de bunker en de ontsteking werd naar buiten geleid – en we lieten ‘m van een afstandje springen. Dan mochten anderen het beton weer opruimen.

Ik heb een heel fijne diensttijd gehad. Vaak als ik oefeningen had, dan was je druk. Maar als je daar maar gewoon was, dan had je verder eigenlijk niks te doen. Ik was gaan studeren in militaire dienst. Daar had ik geluk mee, want als ze iemand nodig hadden kwamen ze binnen, dan zat ik te studeren en dan wezen ze altijd een ander aan. Dus dan kon ik rustig mijn studie afmaken. Ik deed twee keer zoveel als normaal met die studie.

Bij een oefening werd de scheepvaart stilgelegd. Dan gingen wij met boten de rivier op en leg je die pijldrijvers en probeer je de rivier af te sluiten. Die pijldrijvers zijn ons nooit gelukt. Een stalen kabel over de rivier, en dan moest je met de stroom mee die pijldrijvers naar de overkant laten gaan. We hebben nooit verder dan de helft gehaald en dan lieten we ‘m gaan, want de trekkracht van de rivier was zo groot dat we hem niet meer konden houden.

Als je vroeger in militaire dienst was, dan had je zes lichtingen per jaar en de laatste twee maanden van je diensttijd, was je ‘oude hap’. Dan mocht je zo’n oudehap-stok maken. Of dat deden we gewoon, want je had op een gegeven moment weinig meer te doen in de kazerne, want de ‘oude hap’ werd ook een beetje apart gehouden. Die wisten alles al wel. Ik heb er toen een beetje een kop opgemaakt van een Romeinse krijger. Een pontonnier moest dat voorstellen.

Dit verhaal over Hans Krol is geschreven door Elmar van de Ree in het kader van een oral history project over de Defensiehaven, voor de gemeente Arnhem, en kan hier samen met andere verhalen bekeken worden.

Verhalen

Mijn jongenskamer ……

Een foto van mijn jongenskamertje. Het is door de tijd een wazig beeld geworden. Ik weet nog dat ik het maakte met mijn eerste fototoestel, een Agfa Clack, gekregen voor mijn vijftiende verjaardag in 1961. Ja ik ben van 1946. Dat fotootje illustreert de...

De Stingerbol

Ik ben als instructeur en opleidingsontwikkelaar van 1992 tot en met 1995 werkzaam geweest als in de Stingertrainer te Ede. In de stinger trainer werden schutters opgeleid van de Landmacht, Luchtmacht en Mariniers. De bol is van binnen voorzien van projectie...

Plotter bij de Korps Luchtwachtdienst

Tussen 1962 en 1964 ben ik, P.J.M (Nel) Winkelman opgegroeid in het oude noorden van Rotterdam, plotter geweest als reserve bij het luchtwachtcentrum in een grote bunker in Rotterdam. De korps Luchtwachtdienst (KLD) werd op 1 maart 1950 opgericht als onderdeel van...

Voor en achter het ijzeren gordijn

Geboren werd ik in 1958 in Oost-Duitsland, in Bautzen, als zoon van de Nederlander Hendrikus Pierre Sonneville, die in 1951 in de Korea Oorloog was en dan eind 1951 naar de SBZ (sovjet bezetting zone) in Oost-Duitsland deserteerde. Hier werkte hij voor de KGB en de...

Vervangende dienstplicht bij de BB

Als derde zoon van een gezin van vijf kinderen ben ik geboren in 1949. In die tijd moest iedere jongen in principe nog in militaire dienst. Maar omdat ik de derde zoon was, hoefde ik niet in actieve dienst, maar werd ik daarvan vrijgesteld. In plaats daarvan werd...

Een bijzondere ervaring met een glimlach

Ik behoor tot de lichting 72-2. Na een opleiding werd ik gelegerd op de Gen. Spoorkazerne in Ermelo. Ik was toen inmiddels dienstplichtig sergeant en ingedeeld bij de Intendance. Ook wij werden aangewezen om een week naar Havelte te gaan met als opdracht: het...

Les materieel herkenning

Tijdens mijn diensttijd (1990-1991) gaf ik lessen materieelherkenning aan het kader. Als modelbouwer had ik daar wel wat verstand van, en de sergeant-majoor vroeg me de lessen over te nemen toen hij weg was. Ik gaf twee lessen, en er zouden nog meer volgen. Maar...

BB ervaring van deelnemer

Toen ik (1954) klein was ging mijn vader 's avonds naar de BB. Dat was verplicht. Zijn spullen lagen voor het pakken op zolder. Ik vond dat natuurlijk heel interessant. Onlangs heb ik mijn vader (95 jaar) ernaar gevraagd. Hierbij twee verhalen. VERHAAL 1. We hadden...

Lieber Sylke

De Koude Oorlog, ik heb er eigenlijk maar een paar jaren bewust van meegemaakt. De makkelijke jaren zogezegd. Die van toenemende ONTspanning met als hoogtepunt de vereniging van West met Oost of Oost met West... Geboren in 1969 en dus midden in de Koude Oorlog was...

Stingerbol

Ik ben 3 jaar instructeur in de Stingerbol geweest en heb de opleiding verzorgd voor Stinger personeel van Landmacht; Luchtmacht en Korps mariniers. Zelf heb ik in 1994 een Life firing met een stinger op een schietbaan, op Kreta uitgevoerd.

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes