No hard feelings….

Geschreven door:

Marcel Koelen

In 1978 deed ik eindexamen Havo met nog geen vooruitzicht of idee voor een voortgezette opleiding of baan. Ik besloot toen vervroegd mijn dienstplicht te gaan vervullen. In sept 1978 was het zover en ik kwam op in Assen bij het 43e Painfbat, lichting 78-5. De Havo die ik had gevolgd was vrij progressief en als 18 jarige wist ik eigenlijk nog niet zoveel. Ondanks dat ik altijd iets militairs heb willen doen, piloot, marine, viel mij de eerste 2 maanden van het militaire leven mij zwaar. Als infanterist veel lopen, veel geschreeuw, daar moest ik wel aan wennen. Geleidelijk aan ging ik het meer waarderen o.a. door goede leidinggevenden. Je gaat groepjes vormen, s’avonds naar de compiesbar, zondagsavonds weer met zijn allen in de trein naar Assen, structuur. Een niet lullen maar poetsen structuur. Consequenties aanvaarden van je daden en niet zeuren.

Het toeval wilde dat net in dat jaar de zwaarste winter viel sinds jaren met veel sneeuw, zware vorst, het Noorden ingesneeuwd. Ik herinner mij nog dat mij kistjes s’ morgens een keer bevroren waren omdat ik ze tegen advies in niet in de slaapzak had gedaan. Ik kreeg ze niet meer aan…

Natuurlijk, alsof ze het erom deden, met oud en nieuw 78/79 binnen voor onze beurt voor de Sitewacht, bewaken van mogelijke atoomkoppen in ‘t Harde. Een week wachtlopen, oefenalarmen met de Amerikanen, die elke keer weer met een keteltje kokend water het slot van het binnenhek moesten ontdooien.

Iedere infanterist moest ook 2 weken naar Roosendaal om onder leiding van de commando’s de oefening Pantserstorm te ondergaan. Kou, ijzel, nattigheid, lopen, weinig slaap…..

Als klap op de vuurpijl moest ik in maart ‘79 naar Libanon, maar dat is weer een ander verhaal.

In 1980 heb ik voor 4 jaar getekend als KVV’er met als idee om daarna door te stromen naar de KMS. Zover is het nooit gekomen.

Wat ik toen het vervelendst vond is dat op het hoogte punt van de Koude Oorlog en massa demonstraties, je door linkse groeperingen als “moordenaars” gezien werd. Wel eens uit geweest en als ik dan met een meisje aan het sjansen was en ze hoorde dat ik militair was, dat ze zich resoluut omdraaide en wegliep, alsof ik melaats was.

In 1988 ben ik met vrienden op de motor naar de DDR gegaan. Een vriend had Oost-Duitse vrienden. Naar de “echte” DDR, dus niet West-Berlijn. Als oud-militair was dit zeer spannend, vooral omdat in Magdeburg een groot Sovjet hoofdkwartier lag. Ook was het de vraag of we als oud-militairen wel de grens over konden. Via Helmstedt door de kilometers lange grenscontrole, overal grote blokken beton die ze met rails over de weg konden schuiven. Wachttorens, narrige grenswachten, geen humor. Bij één van de controles moest ik mijn helm afdoen zodat hij mijn gezicht kon zien. Dat deed ik dus letterlijk waarbij ik dus een warme bivakmuts opliet. Tsja, kon dus alle bagage uitpakken…..

Veel aandacht voor onze motoren, die ook de aandacht trokken van de politie en stasi. Op elke plek waar we even stilstonden kwam er binnen 5 minuten wel een kerel met een leren jas die ons wegstuurde. Echter wel een heel gastvrije en goedkope omgeving, eigenlijk te vergelijken met de sfeer in Cuba, behalve het weer en het gemis van palmbomen….

Bij een Sovjetmilitair hebben we nog stiekem legerspullen gekocht voor West-marken. We moesten op geruime afstand van hem achter hem aan rijden, ergens parkeren en zo onopvallend mogelijk zijn flat binnensluipen. Heb een mooie originele legerbontmusts gekocht en wat legerspeldjes. Bij het verlaten van de DDR was het nog even spannend of ze het zouden vinden.

Ergens was het een leuke tijd waarbij je de nodige spanning wel kon opzoeken.

Verhalen

“En dan werd het rolletje in beslag genomen”

De Defensiehaven door kinderogen Ik kan mij nog herinneren dat toen na de tweede wereld oorlog weer op de markt van Arnhem woonden, er geoefend werd met zoeklichten. Dan stonden er grote schijnwerpers op de markt opgesteld en die schenen dan de lucht in....

14 maanden van leren tot lummelen

In Juli 1986 mocht ik opkomen bij de Frederik Hendrik Kazerne om de opleiding LaRo chauffeur te volgen. Ik had al een rijbewijs terwijl andere die de opleiding vrachtwagen kregen helemaal niets hadden. De bizarre organisatie van de Landmacht. Status Quo had een...

Bij de stuw in Olst en nog wat verder

Komend uit militaire dienst, bij de Koninklijke Marine, heb ik van 18 oktober 1954 tot 1 oktober 1955 gewerkt bij de Dienst Speciale Werken van Rijkswaterstaat. Deze dienst was belast met het onderhoud en de bediening van het caisson dat het sluitstuk vormde van de...

Ik ga daar echt niet onder de grond zitten!

Ik werkte vanaf 1971 bij de Rijksluchtvaartdienst. Deze dienst was onderdeel van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat en het ministerie gaf ook een maandblad uit. In 1984 verscheen daarin een oproep voor mensen die geïnteresseerd waren in een functie voor het...

De kameraadschap was groot

In januari 1985 kwam ik “voor mijn nummer op” in Ossendrecht. Opleiding Landroverchauffeur. Na twee maanden naar Hollandsche Rading om voor gewondenverzorger, ofwel hospik opgeleid te worden. In mei naar 103 Verkenningsbataljon in Seedorf op de Noordduitse...

Huzaar in Duitsland

In april 1963 vertrok ik op Koninginnedag met het 103e Verkenningsbataljon naar Duitsland. We werden gelegerd in kamp Bergen Hohne, het voormalige concentratiekamp Bergen Belsen. Joodse mensen hoefden trouwens niet mee als ze niet wilden. Het station bestond uit...

Atoomwapens in ‘T Harde

Ik zat bij de 425 cie.van Heutzs. Samen met de hier gelegerde Amerikaanse soldaten moesten we in 't Harde atoomwapens bewaken (die er volgens de regering niet lagen maar een publiek geheim vertelde anders). Het beheer van de wapens, nucleaire artilleriegranaten en...

Nooit enige Oostblok dreiging gemerkt

In 1980 kreeg ik mijn oproep om als dienstplichtige mijn land te dienen. Kort voor de opkomst in november, kreeg ik te horen dat ik zou worden opgeleid tot dienstplichtig onder-officier en dat mijn diensttijd met 2 maanden verlengd zou worden. Enfin, ben gegaan....

Koffie in plaats van oefenen

Omdat ik voor de marine was afgekeurd werd ik ingedeeld bij de BB. Dit was overigens niet op vrijwillige basis maar viel onder de dienstplicht. Er werd mij een grijs uniform verstrekt met een helm van het model dat men in de eerste Wereldoorlog gebruikte. Ik werd...

Mijn diensttijd bij de huzaren van boreel 1978-1980

Ik, peter sluimer , ben van lichting 78-6 en heb gediend bij 42 Zelfstandig Verkennings Eskadron van de huzaren van Boreel. Wij waren de oren en ogen van de brigade. Wij moesten opereren op de Duitse laagvlakte. Klopt wat hier veel wordt geschreven. De Russen dat...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes