Op de middelbare school had ik bij geschiedenis eind jaren 70/begin80 gehoord en gelezen dat er eigenlijk geen sprake meer was van de ‘koude oorlog’. Na de kou van Stalin, inval in Hongarije en de Cubaanse raketcrisis en een dip in 1968 in Tsjechië Slowakije, trad daarna toch wel de ontspanning in.
Toen mijn dienstplicht eind 1981 begon voelde niemand een dreiging waar dan ook vandaan. Behalve dan van kapers en van anarchisten of radicale actievoerders die geweld niet schuwden. Dus toen ik als marechaussee het hoofdkwartier van de 1e divisie “7 december” wel eens ’s nachts bewaakte en rond het gebouw liep met m’n pistoolholster open, zag ik alleen van die kanten risico’s.
Na de val van de Berlijnse muur markeerde opeens dát moment alsnog het einde van de koude oorlog.
Nederland kon dus door onze aanwezigheid rustig gaan slapen
Ik lag als dienstplichtig militair (lichting 88-4) op 60 km van de oost-Duitse grens op kazerne Langemanshoff en 16km zuidelijk lag kamp Hohne. Op beide kazernes lag een kompleet tankbataljon van 52 Leopard 2’s. Nederland kon dus door onze aanwezigheid daar rustig...
