Het NAVO logo

Geschreven door:

Cor Vonk

Net voordat ik voor mijn eerste keer ging varen in juli 1978, had ik een winterjack gekocht bij de V&Dmet een NAVO logo op de arm Dit logo had ik met een klein schaartje zitten verwijderen in de huiskamer dat mijn vader vroeg: “Waarom doe je dat?”
“Misschien kom ik in communistische landen”, had ik geantwoord. Wat moest mijn pa, geboren in 1917, een angst hebben gehad toen ik voor het eerst, als eerste in de familie, ging varen als 18 jarige.
En inderdaad ben ik twee keer naar Archangelsk (USSR) geweest met het schip waarop ik voer. Leeg heen, terug afgeladen met hout. Als we aan de kade lagen kregen we een soldaat voor de gangway. Er mochten geen kabels overboord hangen en er voer voortdurend een patrouille bootje langs de kades.
’s Avonds konden we naar het zeemanshuis. Vervoer werd geregeld. De zeelui kregen gezelschap van Russische studenten, de meeste vrouwelijk, die geschiedenis en een taal studeerde. Je kon er muziek draaien, biljarten, film kijken en soms dansen. Of gewoon wat drinken. Niet te close worden. Daar werd wat van gezegd. Een enkele keer werd er fel gediscussieerd. Al snel was de conclusie dat het zinloos was. De Russen gaven bijvoorbeeld een heel andere betekenis aan het woord democratie. En dat de schepen goed in de gaten werden gehouden was niet omdat er Russische mensen via een schip naar het westen wilde vluchten maar juist andersom. Buitenlanders wilde juist naar de USSR volgens de studentes. Foto’s van vluchtende mensen van oost naar west bij de Berlijnse muur waren leugens volgen de Russen. Ook dat was juist van west naar oost.

Het waren voor mij mooie, leerzame ervaringen.

Verhalen

Ojee, U bent uitverkoren voor de atoombunker

Was het 1980, of eerder? Ik zat op de middelbare school, de RSG te Schagen, Noord-Holland. In jongerencentrum De Ojee Boerderij speelde de band Doe Maar nog voor ze bekend werden. Vanuit De Ojee Boerderij verzonnen we met jongerenwerker Gerrit van Veghel een...

Brandweer en BB

Geboren in 1954 werd ik natuurlijk op een bepaald moment opgeroepen voor keuring dienstplicht. Alles was goed en mijn opkomst werd enkele malen uitgesteld wegens studie. Het einde van mijn studie was nabij en ik kreeg een waarschuwingsoproep. Tegelijkertijd kwam in...

Moord op Kennedy

In de nacht van 22 november 1963 was ik op patrouille in Büren Duitsland. Mijn chauffeur en ik schrokken ons te pletter toen er opeens een tank voor ons stopte. Gelukkig bleken het Engelsen te zijn, die ons vertelden, dat president Kennedy was doodgeschoten. Een...

Bij de Koninklijke Marine tijdens de Koude Oorlog

Op 17 augustus 1970 ben ik in dienst van de Koninklijke Marine getreden. Het heetste punt, de Cuba crisis, was al geweest maar de dreiging van een kern oorlog was nog steeds aanwezig.  Als 16 jarig jochie was ik daar niet zo mee bezig. Ik vond alles nog spannend....

Russen afluisteren

Brief van Henk Braakman, ontvangen op maandag 13-11-2023. Het betreft zijn belevenis van zijn diensttijd in de Koude Oorlog. Transcriptie Lichting 1956-6 Op 4 mei 1956 (wat een timing) lag er op de deurmat bij ons thuis een enveloppe met daarin een ‘bevel’ namens...

Conflict en komische wraak

Bij het militaire onderdeel waar ik was geplaatst, werkte ik op een technische afdeling onder leiding van een 'Korporaal 1', die bekend stond als een zuiplap die dacht dat hij de baas was. Op een dag kregen we een conflict over een handeling, terwijl we dezelfde...

Sloepvaren & Nieuw Guinea

Dit waargebeurde verhaal speelt zich af rond de jaren 1955 in de Aziatische archipel en net daarbuiten. Ik kwam op als dienstplichtig matroos in Hollandsche Rading naar de Marine kazerne. Daar werd ik binnenste buiten gekeerd en voorzien van de nodige uitrusting,...

Geheimzinnige schepen

In het begin van de 1950-er jaren hebben er een paar jaar een tweetal passagiersschepen in de Numansdorpse Veerhaven gelegen. Niemand wist waarom ze daar lagen en van wie ze waren. Het was allemaal heel geheimzinnig. Veel verhalen deden de ronde over het doel van...

Van Kanonnier tot touringcar-chauffeur

Geboren in augustus 1960, dus opgegroeid in de jaren 60 en 70, kregen wij te horen van de atoombom. En nog erger, de waterstofbom en de Russen. Niet dat ik er bang voor was, want met Den Helder dichtbij wist je dat als er zo'n grote bom zou vallen ook wij de klos...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes