Eyeopener

Geschreven door:

Els Kerstens

Het was in 1972 dat mijn man en ik in de Kampioen een artikel lazen over Polen als interessant land om eens rond te trekken. De bevolking zou heel gastvrij zijn en graag contact zoeken met mensen uit het ‘Vrije Westen’. Dat leek ons geweldig, contact met mensen die leefden in een communistisch land. Hoe zou het daar toegaan?

Met onze vouwwagen vol eten en cadeautjes passeerden we de grens tussen West- en Oost Duitsland. Dat was al meteen heel indrukwekkend. De angstige, intimiderende sfeer die uitging van de wachttorens, de zwaar bewapende militairen, de strakke gezichten en de eindeloze controles. Na een iets minder grimmige grensovergang naar Polen waren we dan toch in het land met de gastvrije mensen die contact zochten. Nou, dat viel ons behoorlijk tegen. De eerste paar dagen leverden ons niet meer op dan nieuwsgierige kinderen die wel graag kauwgom wilden hebben. Maar de vijfde dag was het dan toch raak. Aan het strand van de Oostzee lag niet ver bij ons vandaan een ouder echtpaar te zonnen. De man, die wel zag dat wij uit het Westen kwamen, schoof onze kant uit en vroeg in het Duits waar wij vandaan kwamen. Toen dat Holland bleek te zijn, wilde hij daar werkelijk alles over weten. Toen wij vertelden dat we een rondreis door Polen maakten, werden wij van harte uitgenodigd hen te bezoeken, zodra ze weer thuis waren in Bialystok, dicht bij de Russische grens.

Hoewel we het best een beetje eng vonden (waren dit soms partijmensen?) won onze het nieuwsgierigheid. Wat werden we gastvrij onthaald in hun kleine behuizing met een waterput en een poepdoos in de tuin. Die avond nam meneer ons mee de stad in. Bij een schoolgebouw stopte hij, keek om zich heen of niemand hem zou kunnen afluisteren, en fluisterde toen dat van deze school een schuilkelder gemaakt kon worden als het Westen zou aanvallen. Hè, antwoordden wij verbaasd, maar wij zijn helemaal niet van plan jullie aan te vallen; wij zijn juist bang voor jullie! En daar, op die avond, op die plek, werd het ons duidelijk: zij zijn net zo bang voor ons als wij voor hen!

Een jaar later hebben we het echtpaar tien dagen laten overkomen. Toen hebben we geleerd ons eigen land door hun ogen te zien; de kleuren, de orde op straat zonder al te veel politie, de volle schappen in de winkels, de bloemen in de tuintjes. Een mooie ervaring!

We zijn met elkaar blijven schrijven. Toen het IKV met de leus kwam ‘Help de kernwapens de wereld uit, te beginnen uit Nederland’ konden we onze ervaring van destijds in Polen omzetten in actie: het Volkspetitionnement tegen de neutronenbom en meelopen in de grote vredesdemonstraties in Amsterdam en Den Haag. Wij wisten zeker dat eenzijdige ontwapening de angst bij het Oostblok zou kunnen afbreken. Kort daarop, in 1987 zijn we met onze kinderen bij hen te gast geweest. Het was een warm weerzien voor ons en een indrukkende logeerpartij voor onze kinderen. Meneer vertelde dat hij God had gesmeekt nog één keer onze gastheer te mogen zijn. Datzelfde jaar nog is hij overleden.

En in 1989, vlak voor de Omwenteling, zijn de zoon en schoondochter met hun twee kinderen bij ons geweest. Wat snakten zij naar vrijheid zoals in ons land. Zij maakten toen al plannen om een eigen apotheek te kunnen beginnen. En dat is ze uiteindelijk ook gelukt.

We schrijven nu met de nu al derde generatie Poolse vrienden. Lang niet alles gaat goed in Polen, ook niet in Nederland.

 

Verhalen

Een paar dagen na mijn eindexamen

Begin juli 1954 moest ik me melden in Nijmegen. Ik dacht helikopterpiloot te worden. Daarom dacht ik de Koninklijke Luchtmacht zit op mij te wachten. Niet dus. Infanterie-opleiding rond Nijmegen, schuttersputjes graven, gamellen schoonmaken na de maaltijden in de...

De belevingen van een marinier

Gouden Leeuw Verhaaltje uit "De belevingen van een marinier" Gedurende mijn tijd bij het Korps Mariniers van 1980-1984 ben ik een tijdje chauffeur 'kopstukken' geweest. Ik was geplaatst in Marine Kazerne Den Haag ofwel MKDG. Het was een mooie tijd. Ik had een gele...

De Koude Oorlog herbeleven; van toen naar nu.

Mijn diensttijd was bij de Koninklijke Luchtvaart, van 1975 tot in 1977. Uiteindelijk gewond uit de dienst gegaan. Tijdens een drukke burgercarriere in 2000 volledig overspannen geraakt. Als therapie ben ik me o.a. gaan bezig houden met de erkenning van de Koude...

Nare tijd in Seedorf: lichting 84-5

Bij deze een vervolg op mijn vorig stuk over mijn diensttijd van de lichting 84-5. Zoals al eerder vermeld hadden we een kapitein van Loon in Seedorf die ik gigantisch heb lopen kloten tijdens mijn diensttijd. Dat ik nooit bevorderd ben was ook nooit mijn...

Helmut het spook

In 1980 kon je geconfronteerd worden met Helmut. Helmut was een gesneuvelde Duitse soldaat die op de vliegbasis doodgeschoten was. Je kon hem tegenkomen als je op patrouille was. Hij rammelde met zijn kettingen en kwam van een heuvel op je afgerend. Ik heb hem...

Wat een waardeloze diensttijd

Ik moest verplicht opkomen in de lichting 84-5 bij de 42 pantserinfanterie Limburgse jagers. Na 4 maanden een vervelende tijd te hebben gehad in Oirschot, waar de opleiding plaatsvond met dank aan sgt Reids, moesten wij de laatste 10 maanden naar Seedorf. De...

Technische Specialisten in Koude Oorlog 1975 opleiding

In 1975 kwam ik op als Technisch Specialist Haarlem Ripperda Kazerne Haarlem. Ik had getekend voor 4 jaar bij de Koninklijke Landmacht. Opleiding in Haarlem 2 maanden militairen vorming, 2 maanden rijopleiding, 2 maanden kaderopleiding, In 1975 Haarlem rolde de...

Vluchtschepen

In de veerhaven van Numansdorp hebben tijdens de Koude Oorlog een tweetal schepen paraat gelegen om te vluchten vanuit Nederland ten tijde van een mogelijke inval (Er was toen nog een open verbinding naar zee). Dit waren de schepen Willem 1 en Willem 2, later zijn...

Seedorf 1965-1966

Allereerst mijn dienstplichtige militaire loopbaan: Juni-juli 1965: 4e depot infanterie Maastricht basistraining Augustus-september 1965: rijopleiding tot motorordonnans in Venlo. Motor: Matchless 350 cc, bouwjaar 1949. 30 september 1965 – 10 november 1966:...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes