Dienstplichtig tijdens de moord op Kennedy

Geschreven door:

Piet Verhaegh

Rond je 19 verjaardag kreeg je een oproep om gekeurd te worden voor militaire dienst. Je diende dan te verschijnen op een keuringsplaats, meestal een kazerne. Daar maakte je voor het eerst mee wat militair zijn inhield. Een strenge soldaat aan de poort, nog strengere soldaten met sterren en balken  binnen in de wachtruimte en dan de keuring. Enfin, ik werd goedgekeurd en de volgende vraag was, waar wil je dienen. Het gebruikelijke antwoord, bij de verlofgangers, was niet zo origineel. Ik durfde dat ook niet uit te spreken. Mijn voorkeur ging uit naar de luchtmacht. Dat leek me wel iets. Ondanks dat je 21 maanden moest dienen, ging mijn voorkeur hier naar uit. Je hoefde geen “zandhaas” te zijn. En vliegen leek me wel wat. Ook mijn lengte speelde mee, ze konden niet zo veel met kleine mannetjes. In januari 1963 moest ik opkomen in Nijmegen. Het was echt winter, er lag sneeuw , het was koud, maar op de kazerne was een echte ijsbaan. Hier bij het LIMOS werden we opgeleid tot echte soldaten. Ook de vijand was bekend, dat waren de Russen,en hun bondgenoten, die van de overkant van het ijzeren gordijn. Dat daar ook jonge mannen werden opgeroepen voor de dienstplicht was mij bekend. Maar ik kon er met de beste wil van de wereld en met de nodige fantasie geen vijand in zien. Zij hadden mij niks gedaan en ik ook niet aan hun. Raar eigenlijk. Maar we moesten wel, ze waren de “verkeerden “en wij de “ goeien “ . Vreemd eigenlijk. We kregen een militaire opleiding, maar omdat het zo streng winter was betekende dat voornamelijk in een klaslokaal zitten en luisteren. Natuurlijk eerst de rangordes van het Nederlandse leger. Welke wapens er waren, hoe je die moest onderhouden en schoonmaken. Allerlei zaken. Ook werd een uitleg gegeven hoe een en ander geografisch in elkaar zat, waar Rusland begon enz. Ook leerden we welke vliegtuigen ze hadden, die moesten we wel leren herkennen. En ook onze eigen vliegtuigen, ook dat moesten we weten. Een keer zijn we op oefening geweest, maar het was zo koud dat de helft van ons peloton ziek was en het bed “ strozak” moest houden. De andere helft van het peloton was bezig met ziekenverzorging. Als de Russen dat geweten hadden hoe ons deel van het leger er bij lag……. Halverwege de opleiding werd ik vrijwillig ingedeeld bij het Spookpeloton van de luchtmacht. Dit peloton trad op bij allerlei festiviteiten van de Luchtmacht. Wij deden tijdens een taptoe een 20 minuten durende show in geweerexercitie . Erg spectaculair. Zo spectaculair dat de Russen zich niet lieten zien.

En toen , op 22 november , we stonden klaar om naar huis te gaan op weekendverlof, kwam het bericht dat President Kennedy in Dallas was doodgeschoten. Grote paniek op de kazerne in Nijmegen, alle verloven werden ingetrokken . Is dit het moment dat er internationaal iets gaat beginnen. Wij wisten het niet en eigenlijk wist niemand het. Waarom moesten we blijven? Waarvoor? Wapens waren er niet, ja ons oud exercitiegeweer, dat was er , met losse flodders. En een flinke bajonet. De soldaten aan de poort hadden de helm op , en een rode band om de arm.  “  Wacht “ stond er op. Dat zal zeker indruk hebben gemaakt. Er gebeurde verder die dag niks bijzonders en het weekendverlof werd verplaatst naar zaterdag. Toch realiseerde ik mij op dat moment dat er echt wel wat aan de hand was in de wereld. Ondanks dat de afstand tot Rusland erg ver was, wist ik ook dat met de moderne middelen, vliegtuigen, de afstand snel te overbruggen was. De dreiging voelde je wel, maar je kon niet meer dien als je plicht. Toen ik naderhand op vliegbasis Eindhoven terecht kwam in het technisch squadron, alwaar ik een kantine functie had, voelde ik de dreiging nog meer. Maar onze commandant zei tegen mij, ook in de oorlog moet er koffie zijn. En na mijn periode ben ik gewoon afgezwaaid zoals dat zo mooi heette.

 

 

 

 

 

Verhalen

Nederland kon dus door onze aanwezigheid rustig gaan slapen

Ik lag als dienstplichtig militair (lichting 88-4) op 60 km van de oost-Duitse grens op kazerne Langemanshoff en 16km zuidelijk lag kamp Hohne. Op beide kazernes lag een kompleet tankbataljon van 52 Leopard 2’s. Nederland kon dus door onze aanwezigheid daar rustig...

Toenadering in plaats van haat en dreiging

Het was 1981, ik was 14 en realiseerde me voor het eerst dat anderen over mijn toekomst beslisten. 'De geschiedenis leert dat ieder wapen dat ooit gemaakt is, ook is gebruikt' maakte me bang en boos. Wie zijn die mensen, die voor mij willen bepalen dat ik geen...

Seedorff

Bij een excursie (in burgerkleding)  van de Limburgse jagers (Seedorff) naar het ijzeren gordijn stonden bij een dorpje, dat dwars doormidden gesneden was door het Ijzeren gordijn, een Oostblok militair in een wachttoren met het geweer op ons gericht. ...

Scherpe munitie laden

Ik was van de lichting 62-2 en gelegerd in Natokamp Hohne. In 1963 hadden we een oefening op de Lunenberger Heide voor schietwedstrijden (Canadian Army Troffee). Op een nacht werden we gewekt en moesten we scherpe munitie laden in onze tanks en op naar de...

Bij de Koninklijke Luchtmacht Leeuwarden

Ik zat bij de Luchtmacht Beveiliging op de vliegbasis Leeuwarden van 1967 tot 1973. Regelmatig maakten wij mee dat de Alert Force (Stand by staande Starfighters) de lucht in moesten omdat Russische bommenwerpers over de Noordzee tot bij ons luchtruim kwamen. Dit...

Iedereen had een kort lontje

De meest felle herinnering is die van november 1956 toen Hongarije werd aangevallen. Ik zat aan de radio gekluisterd en heb nog de krantenartikelen over Pal Maleter. Ik zwierf door Amsterdam, zag Simon Carmiggelt een raam van de communistische boekhandel Pegasus in...

Russen tegen houden

In 1984 kreeg ik mijn oproep voor de dienstplicht lichting 84-1, opkomst bij de Amersfoort Bernard kazerne. Na 2 maanden Breda chasee kazerne en toen paraat van april 84 tot en met juni 85 kazerne Seedorf Duitsland. Wij waren de eerste lijn dat als de Russen...

Het object Arnhem

Ik ben ongeveer een jaar in functie geweest bij de Defensiehaven, van 8 april 1958 tot en met 4 juni 1959. Ik heb er een goede tijd gehad, heb daar plezierig gewerkt. Mijn functie bij het noodbruggen-ponton detachement was dienstplichtig-sergeant-schipper. Het...

Reforger

In de jaren 70 en 80 was ik vliegtuig spotter en jaarlijks of twee jaarlijks, dat weet ik niet meer, werd er een grote militaire oefening gehouden met de naam Reforger (Return of Forces to Germany) dan werden vrijwel alle vliegvelden in het westen van Nederland...

Aan het ijzeren gordijn 79/80

In periode 79/80 2 jaar de linies gehouden met blik op het oosten. Wachten op een confrontatie met het Oostblok. Oefenen voor het moment wat gelukkig nooit gekomen is. 'Hoogtepunten' waren ook confrontatie met observators van de Russen ( de zg SOXMIS ) een bezoek...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes