Geboren werd ik in 1958 in Oost-Duitsland, in Bautzen, als zoon van de Nederlander Hendrikus Pierre Sonneville, die in 1951 in de Korea Oorloog was en dan eind 1951 naar de SBZ (sovjet bezetting zone) in Oost-Duitsland deserteerde. Hier werkte hij voor de KGB en de STASI (Staatssicherheit = Oost-Duitse veiligheidsdienst), hier trouwde hij in Bautzen een Duitse en hier overleed hij met 42 jaren in 1970.

Ik zelf verzette me tegen het Oost-Duitse regime en kwam dan ook in aanraking met de STASI en belandde naar een mislukte vluchtpoging uit de DDR met zestien jaar voor een jaar in de gevangenis, waarvan 4 manden bij de STASI in een cel in isolatie. Hierover heb ik ook een boek geschreven (“Aufbruch aus dem Tal der Ahnungslosen”) In maart 1976 kwam ik vrij (in Oost Duitsland) en twee manden later kwamen ik en mijn moeder uit Oost-Duitsland vrij en konden we naar onze familie naar Eindhoven verhuizen. Hier bezocht ik de HAVO en werd opgeroepen voor de  dienstplicht en kwam dan in 1980 eerst in Ermelo en dan in het OCC te Amersfoort (bij de verkenners) terecht. Januari 1981 ging ik voor zes manden met Dutchbatt/UNIFIL naar de Zuiidlibanon en in 1983 dan nog’s voor nu 4 manden.

In Eindhoven herinner ik me nog aan dit verhaal:
Op de school (Gymnasium, Atheneum en HAVO) in Eindhoven, het van der Puttlyceum, werd er in het najaar van 1976 een nieuwe redactie voor de schoolkrant gekozen. Ik ging er naartoe omdat ik daar wel belang bij had.

Tot mijn verbazing waren de circa 15 aanwezige scholieren bezig met een uitgebreide politieke discussie. Er waren “fans” van de PPR, CPN, SP, PvdA, CDA en VVD aanwezig. Ik luisterde met interesse de deels felle discussie voor zeker een uur maar vond het dan wel goed en stond op en zei:  Misschien is het nu even tijd een redactie te kiezen. Iedereen was hierover stomverbaasd maar we gingen dan inderdaad over tot de verkiezing van de redactie in de verschillende functies. Ik werd voorgeslagen  als hoofdredacteur en kreeg meteen de meeste stemmen, waarschijnlijk omdat ik als “neutraal” werd ingeschat.

Ik zelf was er ook enigszins verbaasd dat er in het Westen, hier dus Nederland, echt mensen waren die aanhanger waren van het Communisme en het Socialisme. Dat was voor mij, naar mijn ervaringen in het   Communisme/Socialisme in de “DDR”, gewoon ongelovig.

Over al dit schrijf ik nu de volgende drie boeken (verhaal van mijn vader; mijn jeugd in Oost-Duitsland en mijn tijd in de Libanon in 1981/1983. en ben hier al bijna klaar me.

Gerrit H.W. Sonneville