Als dienstplichtig matroos ben ik opgekomen op 1 september 1981 en afgezwaaid op 1 september 1982. Ik diende ik op de Hr Ms Tromp. Een geleidewapenfregat met een enorme radardome bovenop het schip (F801). Naast een mooie reis naar het Caribisch gebied, de Verenigde Staten en Canada in het voorjaar van 1981 die ik heb mogen meemaken, waren wij ook een keer āschip van de wachtā. Ergens in de zomer van 1981. Dan dobber je rond in de territoriale wateren voor de kust van Nederland. Is er dan iets te ontdekken op zee, dan vaar je erop af. Zo vernamen wij dat er een paar Oostblok schepen āom de noordā voeren. Daar voeren wij toen op af. Op een gegeven moment kregen wij ze in zicht. Twee Russische schepen, Ć©Ć©n Oost-Duitser en een Pools schip. Ze lagen naast elkaar voor anker. Volgens onze techneuten had een van hen averij, daar er dikke zwarte rookwolken uit een van de zijwaartse uitlaten kwam. Ons schip voer wat dichterbij. Veel van onze marinemensen kwamen een kijkje aan dek nemen. Zoals dat vaak gebeurde als er wat te zien viel. Dit was het moment waarop er op die Oostblok schepen gewapende manschappen met een Kalashnikov op hun buik verschenen. Aan de officier die naast mij stond vroeg ik wat daar de bedoeling van was. Hij zei dat wij nu zĆ³ dichtbij voeren, dat wanneer er Ć©Ć©n van hen over boord zou springen om naar de vrijheid te zwemmen, zij hem dan zouden beschietenā¦. Ik voelde mij op dat moment zeer bevoorrecht dat ik mij op zoān vrije en onbevangen manier kon en mocht bewegen in deze wereld. We bleven nog wat in de buurt van de vier schepen. En toen een ander (Brits) marineschip de positie van ons overnam voeren wij weer terug naar den Helder. Terug naar de vrijheidā¦..
Een paar dagen na mijn eindexamen
Begin juli 1954 moest ik me melden in Nijmegen. Ik dacht helikopterpiloot te worden. Daarom dacht ik de Koninklijke Luchtmacht zit op mij te wachten. Niet dus. Infanterie-opleiding rond Nijmegen, schuttersputjes graven, gamellen schoonmaken na de maaltijden in de...