De jaren vijftig, begin zestig. Ik was een jong meisje. We vroegen ons af of het verantwoord was een gezinnetje te stichten met die atoomdreiging. Er werden grote proeven gehouden, kon soms de hele wereld ontploffen? Ik trouwde toch, de natuur roept. In 1968 was ik als jonge moeder medeoprichter van de Werkgroep Moeders willen vrede. We waren voor een betere toekomst van de kinderen en dus ook tegen de oorlog in Vietnam. Wij zagen geen nut in een strijd met kernwapens, want bij 2 bommen is Nederland een groot nucleair moeras. Er werd samengewerkt o.a. met de Bond voor dienstweigeraars. Mijn vriendin Nel Bakker ging met een groepje vanuit haar kerk naar Oost-Europa om te praten met vredesgroepers daar. In 1983 was er de grote demonstratie tegen de vliegtuigen met kernkoppen. De beroemde affiche “Alle kernwapens de wereld uit”. In Oost-Europa hebben talloze burgers er ook genoeg van. Gorbatsjov en de val van de muur: eindelijk vrede, wat een opluchting!
Een paar dagen na mijn eindexamen
Begin juli 1954 moest ik me melden in Nijmegen. Ik dacht helikopterpiloot te worden. Daarom dacht ik de Koninklijke Luchtmacht zit op mij te wachten. Niet dus. Infanterie-opleiding rond Nijmegen, schuttersputjes graven, gamellen schoonmaken na de maaltijden in de...
