De jaren vijftig, begin zestig. Ik was een jong meisje. We vroegen ons af of het verantwoord was een gezinnetje te stichten met die atoomdreiging. Er werden grote proeven gehouden, kon soms de hele wereld ontploffen? Ik trouwde toch, de natuur roept. In 1968 was ik als jonge moeder medeoprichter van de Werkgroep Moeders willen vrede. We waren voor een betere toekomst van de kinderen en dus ook tegen de oorlog in Vietnam. Wij zagen geen nut in een strijd met kernwapens, want bij 2 bommen is Nederland een groot nucleair moeras. Er werd samengewerkt o.a. met de Bond voor dienstweigeraars. Mijn vriendin Nel Bakker ging met een groepje vanuit haar kerk naar Oost-Europa om te praten met vredesgroepers daar. In 1983 was er de grote demonstratie tegen de vliegtuigen met kernkoppen. De beroemde affiche “Alle kernwapens de wereld uit”. In Oost-Europa hebben talloze burgers er ook genoeg van. Gorbatsjov en de val van de muur: eindelijk vrede, wat een opluchting!
Ojee, U bent uitverkoren voor de atoombunker
Was het 1980, of eerder? Ik zat op de middelbare school, de RSG te Schagen, Noord-Holland. In jongerencentrum De Ojee Boerderij speelde de band Doe Maar nog voor ze bekend werden. Vanuit De Ojee Boerderij verzonnen we met jongerenwerker Gerrit van Veghel een...
