De jaren vijftig, begin zestig. Ik was een jong meisje. We vroegen ons af of het verantwoord was een gezinnetje te stichten met die atoomdreiging. Er werden grote proeven gehouden, kon soms de hele wereld ontploffen? Ik trouwde toch, de natuur roept. In 1968 was ik als jonge moeder medeoprichter van de Werkgroep Moeders willen vrede. We waren voor een betere toekomst van de kinderen en dus ook tegen de oorlog in Vietnam. Wij zagen geen nut in een strijd met kernwapens, want bij 2 bommen is Nederland een groot nucleair moeras. Er werd samengewerkt o.a. met de Bond voor dienstweigeraars. Mijn vriendin Nel Bakker ging met een groepje vanuit haar kerk naar Oost-Europa om te praten met vredesgroepers daar. In 1983 was er de grote demonstratie tegen de vliegtuigen met kernkoppen. De beroemde affiche “Alle kernwapens de wereld uit”. In Oost-Europa hebben talloze burgers er ook genoeg van. Gorbatsjov en de val van de muur: eindelijk vrede, wat een opluchting!
Nederland kon dus door onze aanwezigheid rustig gaan slapen
Ik lag als dienstplichtig militair (lichting 88-4) op 60 km van de oost-Duitse grens op kazerne Langemanshoff en 16km zuidelijk lag kamp Hohne. Op beide kazernes lag een kompleet tankbataljon van 52 Leopard 2’s. Nederland kon dus door onze aanwezigheid daar rustig...
