Omdat ik voor de marine was afgekeurd werd ik ingedeeld bij de BB. Dit was overigens niet op vrijwillige basis maar viel onder de dienstplicht. Er werd mij een grijs uniform verstrekt met een helm van het model dat men in de eerste Wereldoorlog gebruikte. Ik werd ingedeeld bij de geneeskundige dienst waar men mij de beginselen van de EHBO bijbracht. Op kosten van de BB mocht ik een officieel EHBO diploma gaan halen wat ik ook gedaan heb.
Gedurende een aantal maanden moest ik mij wekelijks melden voor de opleiding dat in een zaaltje van een plaatselijke kerk werd georganiseerd. Men was van goede wil maar het geheel kwam nogal amateuristisch over. Spullen die incompleet waren of niet functioneerden e.d. Zo’n een of tweemaal per jaar werd er een dagoefening gehouden.
Zo moesten we in een metrotunnel in aanleg gewonden verzorgen en afvoeren. We waren nog maar net begonnen toen er iemand “koffie” riep waarna de manschappen het werk neerlegden teneinde van de koffie te gaan genieten. Kortom, oefening mislukt. Bij een andere dagoefening moesten we van het eiland van Brienenoord gewonden vervoeren in een oude Magirus Deutz naar de verzamelplaats gewonden bij het Feyenoord stadion. De chauffeur was ook een dienstplichtige die maar moeilijk met het voertuig overweg kon. Achter in de truc had men stapelbedden geplaatst waar de gewonden op vervoerd werden. Levensgevaarlijk want die waren niet gezekerd en zouden om kunnen vallen met alle gevolgen van dien. Zo zou ik nog een aantal voorbeelden kunnen noemen.
Dit was voor mij de laatste keer. In het vervolg meldde ik mij ziek waardoor ik in de avonduren de tijd moest inhalen. Ik was blij toen de regering besloot om de BB af te schaffen want het stelde weinig meer voor.
