Dienstoproep (uit dagboek van Kees Eulink)

Geschreven door:

Ingrid Maan-Eulink

In augustus 1953 kwam voor Kees Eulink (mijn vader) zijn dienstoproep en moest hij zich melden. Hij was ingedeeld bij zijn tweede keuze, de verbindingstroepen van de Koninklijke Landmacht.
Op 6 augustus tot 25 september zat hij bij het 3e peloton van de 1-1 VBDT en daarmee begon zijn rekrutentijd. Als soldaat Eerste klas met legernummer 33.04.01.094 zat hij bij radiowagen KL4. Zijn eerste opleidingsplaats werd Nunspeet, op de Veluwe.

“Ondanks mijn bronchitis moest ik er toch aan geloven, maar ik voorspelde mijn ouders dat bij de eerste de beste aanval ik me bij de dokter zou melden om me af te laten keuren. Die aanval is nooit meer gekomen en daar was ik erg blij om!
De eerste weken waren erg zwaar. Er heerste een strenge discipline en er werd veel gesport.  Ook ’s nachts waren er veldoefeningen. De soldaten droegen de dikke uniformen van het Britse leger, omdat Nederland nog geen voorzieningen op dat gebied had. Dat wollen uniform moest tijdens het appél en het eten gedragen worden. Dat was geen pretje, want het was een zeer warm voorjaar.” Later, tijdens verjaardagen, keerde het thema ‘militaire dienst’ regelmatig terug en dan riep Kees altijd: “In Nunspeet heb ik tijdens die veldoefeningen niet alleen heide gezien, maar ook gevreten!”

Kees vond die eerste periode een leuke tijd waarin hij zijn kameraden, zijn ‘lotgenoten’, goed leerde kennen. Ze hebben vreselijk veel lol met elkaar gehad. “De eerste zes weken werd je omgeschoold van burger naar militair en daarna volgde een overplaatsing. Ik werd overgeplaatst naar Utrecht, voor de opleiding ‘Radioman Verbindingsdienst’. Het vervolg van deze militaire opleiding gebeurde in de toenmalige ‘Hojelkazerne’. Voor mij was dat een ideale overplaatsing, want met de trein was het naar Culemborg maar een kwartiertje. Soms ging ik ’s avonds naar een collega van de NIEAF om thuis bij hem te schaken of te helpen met fotograferen en ontwikkelen van foto’s, want hij was bedrijfsfotograaf en met een oude plaatcamera was het prachtig werken!”.

Bij de Hojelkazerne behoorde Kees tot Klasse 33/37, waar hij leerde om antennes op te zetten. Zo werkte hij daar o.a. met de AN/TRC 1-antenne en de zender/ontvanger ANG RC-9. Hij zat daar vanaf 25 september 1953 tot en met 10 juni 1954.

 

Verhalen

“En dan werd het rolletje in beslag genomen”

De Defensiehaven door kinderogen Ik kan mij nog herinneren dat toen na de tweede wereld oorlog weer op de markt van Arnhem woonden, er geoefend werd met zoeklichten. Dan stonden er grote schijnwerpers op de markt opgesteld en die schenen dan de lucht in....

14 maanden van leren tot lummelen

In Juli 1986 mocht ik opkomen bij de Frederik Hendrik Kazerne om de opleiding LaRo chauffeur te volgen. Ik had al een rijbewijs terwijl andere die de opleiding vrachtwagen kregen helemaal niets hadden. De bizarre organisatie van de Landmacht. Status Quo had een...

Bij de stuw in Olst en nog wat verder

Komend uit militaire dienst, bij de Koninklijke Marine, heb ik van 18 oktober 1954 tot 1 oktober 1955 gewerkt bij de Dienst Speciale Werken van Rijkswaterstaat. Deze dienst was belast met het onderhoud en de bediening van het caisson dat het sluitstuk vormde van de...

Ik ga daar echt niet onder de grond zitten!

Ik werkte vanaf 1971 bij de Rijksluchtvaartdienst. Deze dienst was onderdeel van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat en het ministerie gaf ook een maandblad uit. In 1984 verscheen daarin een oproep voor mensen die geïnteresseerd waren in een functie voor het...

De kameraadschap was groot

In januari 1985 kwam ik “voor mijn nummer op” in Ossendrecht. Opleiding Landroverchauffeur. Na twee maanden naar Hollandsche Rading om voor gewondenverzorger, ofwel hospik opgeleid te worden. In mei naar 103 Verkenningsbataljon in Seedorf op de Noordduitse...

Huzaar in Duitsland

In april 1963 vertrok ik op Koninginnedag met het 103e Verkenningsbataljon naar Duitsland. We werden gelegerd in kamp Bergen Hohne, het voormalige concentratiekamp Bergen Belsen. Joodse mensen hoefden trouwens niet mee als ze niet wilden. Het station bestond uit...

Atoomwapens in ‘T Harde

Ik zat bij de 425 cie.van Heutzs. Samen met de hier gelegerde Amerikaanse soldaten moesten we in 't Harde atoomwapens bewaken (die er volgens de regering niet lagen maar een publiek geheim vertelde anders). Het beheer van de wapens, nucleaire artilleriegranaten en...

Nooit enige Oostblok dreiging gemerkt

In 1980 kreeg ik mijn oproep om als dienstplichtige mijn land te dienen. Kort voor de opkomst in november, kreeg ik te horen dat ik zou worden opgeleid tot dienstplichtig onder-officier en dat mijn diensttijd met 2 maanden verlengd zou worden. Enfin, ben gegaan....

Koffie in plaats van oefenen

Omdat ik voor de marine was afgekeurd werd ik ingedeeld bij de BB. Dit was overigens niet op vrijwillige basis maar viel onder de dienstplicht. Er werd mij een grijs uniform verstrekt met een helm van het model dat men in de eerste Wereldoorlog gebruikte. Ik werd...

Mijn diensttijd bij de huzaren van boreel 1978-1980

Ik, peter sluimer , ben van lichting 78-6 en heb gediend bij 42 Zelfstandig Verkennings Eskadron van de huzaren van Boreel. Wij waren de oren en ogen van de brigade. Wij moesten opereren op de Duitse laagvlakte. Klopt wat hier veel wordt geschreven. De Russen dat...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes