DDR-ers op culturele reis

Geschreven door:

Frank Troost

Mijn tweede herinnering (de eerste herinnering is op deze site te lezen onder de titel MORTIERGRANAAT IN SPEELGOEDWINKEL) aan de koude oorlog was mijn diensttijd in 1969 bij de Klu. Ik was gelegerd in Hesepe bij de GTMGW. Iedere donderdag gaf de afdeling van de MID voorlichting met foto’s welke Oost-Duitse spionnen in het dorp gesignaleerd waren. En vaak als je dan ’s avonds in een lokaal café zat schoof er wel eens iemand met en zwaar accent bij je aan die vervolgens informeerde of je op vakantie was en of er soms collega’s van je in de kroeg zaten en die je dan probeerde uit te horen.

In 1986 was ik voor mijn werk 10 weken werkzaam in Apeldoorn. Ik verbleef in die tijd in motel ‘Klein Zwitserland’ in Beekbergen. Op een dag kwam daar een Oost Duitse groep die op uitnodiging van een Nederlands stichting ieder jaar een culturele reis van een week maakten. De groep was zo geselecteerd dat de deelnemers allemaal getrouwd waren en minimaal één kind hadden. Van die echtparen mocht er maar één aan de reis deelnemen. De andere moest met het kind, als pressiemiddel tegen het aanvragen van politiek asiel in Nederland, in Oost Duitsland achterblijven.

Op de groep van 30 deelnemers waren er altijd minimaal 4 vertegenwoordigers van de STASI, wat duidelijk te merken was aan de houding t.o.v. hen door de andere deelnemers van de groep. In het begin als de Oost Duitsers aan het diner zaten, zat ik alleen aan een tafeltje te eten. Als ik dan naar hen keek hield  iedereen prompt zijn mond dicht. Ik denk dat ze me voor iemand van de BVD aanzagen. Later ontdooiden ze en had ik leuke gesprekken met ze. Ze vertelden dan over hun leven in Oost Duitsland en over hun gevoel van onderdrukking en uitzichtloosheid en hoop op het vallen van de muur. ’s Avonds aan de bar bleven ze uiteindelijk gezellig hangen en kwamen ze met verhalen en foto’s van thuis, maar de vier STASI vertegenwoordigers gingen minimaal een half uur later naar hun kamer dan de rest.

De culturele reis werd ieder jaar georganiseerd en ieder jaar verdween er toch wel iemand ondanks de maatregel voor de achterblijvers thuis. Ik heb ook meegemaakt dat er iemand verween. De dag daarna kwam er een delegatie van de Oost Duitse ambassade om de rest van het gezelschap te ondervragen en je zag dan de angst bij de groep over hun toekomst.

 

Verhalen

Een paar dagen na mijn eindexamen

Begin juli 1954 moest ik me melden in Nijmegen. Ik dacht helikopterpiloot te worden. Daarom dacht ik de Koninklijke Luchtmacht zit op mij te wachten. Niet dus. Infanterie-opleiding rond Nijmegen, schuttersputjes graven, gamellen schoonmaken na de maaltijden in de...

De belevingen van een marinier

Gouden Leeuw Verhaaltje uit "De belevingen van een marinier" Gedurende mijn tijd bij het Korps Mariniers van 1980-1984 ben ik een tijdje chauffeur 'kopstukken' geweest. Ik was geplaatst in Marine Kazerne Den Haag ofwel MKDG. Het was een mooie tijd. Ik had een gele...

De Koude Oorlog herbeleven; van toen naar nu.

Mijn diensttijd was bij de Koninklijke Luchtvaart, van 1975 tot in 1977. Uiteindelijk gewond uit de dienst gegaan. Tijdens een drukke burgercarriere in 2000 volledig overspannen geraakt. Als therapie ben ik me o.a. gaan bezig houden met de erkenning van de Koude...

Nare tijd in Seedorf: lichting 84-5

Bij deze een vervolg op mijn vorig stuk over mijn diensttijd van de lichting 84-5. Zoals al eerder vermeld hadden we een kapitein van Loon in Seedorf die ik gigantisch heb lopen kloten tijdens mijn diensttijd. Dat ik nooit bevorderd ben was ook nooit mijn...

Helmut het spook

In 1980 kon je geconfronteerd worden met Helmut. Helmut was een gesneuvelde Duitse soldaat die op de vliegbasis doodgeschoten was. Je kon hem tegenkomen als je op patrouille was. Hij rammelde met zijn kettingen en kwam van een heuvel op je afgerend. Ik heb hem...

Wat een waardeloze diensttijd

Ik moest verplicht opkomen in de lichting 84-5 bij de 42 pantserinfanterie Limburgse jagers. Na 4 maanden een vervelende tijd te hebben gehad in Oirschot, waar de opleiding plaatsvond met dank aan sgt Reids, moesten wij de laatste 10 maanden naar Seedorf. De...

Technische Specialisten in Koude Oorlog 1975 opleiding

In 1975 kwam ik op als Technisch Specialist Haarlem Ripperda Kazerne Haarlem. Ik had getekend voor 4 jaar bij de Koninklijke Landmacht. Opleiding in Haarlem 2 maanden militairen vorming, 2 maanden rijopleiding, 2 maanden kaderopleiding, In 1975 Haarlem rolde de...

Vluchtschepen

In de veerhaven van Numansdorp hebben tijdens de Koude Oorlog een tweetal schepen paraat gelegen om te vluchten vanuit Nederland ten tijde van een mogelijke inval (Er was toen nog een open verbinding naar zee). Dit waren de schepen Willem 1 en Willem 2, later zijn...

Seedorf 1965-1966

Allereerst mijn dienstplichtige militaire loopbaan: Juni-juli 1965: 4e depot infanterie Maastricht basistraining Augustus-september 1965: rijopleiding tot motorordonnans in Venlo. Motor: Matchless 350 cc, bouwjaar 1949. 30 september 1965 – 10 november 1966:...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes