Als de bom valt

Geschreven door:

Vissers

Tijdens de Koude Oorlog zat ik op de middelbare school. Er werd veel gesproken over “als de bom valt” en hoe je kan overleven. In elk geval nooit in het licht kijken, jezelf in een greppel gooien of beschermen achter een gebouw voor als de schokgolf komt.

Mijn school was in de stad, terwijl ik in een dorp woonde. Met de fiets moest ik in alle vroegte naar het station, waar jarenlang om 07:55 mijn trein naar de stad vertrok. 20 Minuten in de trein, daarna nog 15 minuten lopen. Elke keer dat ik van huis wegging, hield ik er rekening mee dat in de loop van de dag wel eens oorlog zou kunnen uitbreken.

De Afcent (Commando Hoofdkwartier van de NAVO) was na het sluiten van de steenkoolmijn Hendrik op hun terrein gestationeerd. Vanwege de diepe tunnels waar ze zich tijdens een aanval konden terugtrekken was dat natuurlijk een ideale plek. Bovendien kon het terrein nooit onder water lopen, omdat het vrij hoog ligt. Dit terrein was vlak in de buurt van mijn ouderlijk huis, dus als de eerste bom viel, dan was het daar. Na een aanval zou een nucleaire winter kunnen ontstaan. Iedere dag had ik in mijn schooltas winterhandschoenen en een sjaal. Voor het geval dat…

Toen mijn middelbare school ten einde liep, zou ik in dienst moeten. Heel sneaky werd ik uitgehoord wat mijn interesses waren en uiteindelijk werd ik ingedeeld bij de marine, afdeling radio communicatie. Ik had echter helemaal geen zin om in een soort van Donald Duck pakje met 1000 man op een schip te zitten en mezelf in flarden te laten schieten of te verdrinken bij een aanval.

Andere klasgenoten hadden geluk. Hun vader had een eigen bedrijf en mijn klasgenoten werden onmisbaar geacht voor dat bedrijf. Ik had dat geluk niet. Mijn vader werkte gewoon bij NS op een verkeersleidingpost. Hij had WOII vol meegemaakt en zijn verhalen deden mij telkens huiveren. Ik moest dus iets vinden om niet in dienst te hoeven. Huwelijk was geen optie. Ik zat onder de puisten, was lelijk en geen meisje keek naar me om.

Dan maar de laatste optie. Inschrijven op de Hogere Zeevaartschool van Radio Holland in Amsterdam. Officiersopleiding volgen en vervolgens op koopvaardijschepen de wereld rondvaren. Aan boord een ruime eigen hut, eigen douche en toilet, zeer vriendelijke Indonesische bemanning en goed eten. Dat leek me toch een beter alternatief dan de marine. Met veel plezier heb ik talloze avonturen gehad en jarenlang gevaren. Ook in Oost Europa geweest en ik heb met eigen ogen mogen zien hoe groot de ellende daar was en in welke armoede de mensen leefden.

Uiteindelijk werd tóch een vrouw verliefd op me en we trouwden. Zodoende hoefde ik niet in dienst. We gingen wonen in een dorp vlak bij de Duitse grens. Elke paar minuten kwamen zeer laag straaljagers over, want we woonden precies in het verlengde van de startbaan. De straaljagers zijn inmiddels verdwenen, maar vervangen door trainingsvluchten van grote AWACS die druk in de weer zijn i.v.m. de oorlog in de Oekraïne.

De oorlogstaal van Europa ben ik helemaal zat en heb besloten begin 2024 te verhuizen naar een eiland in de Carrib. Geen Nederlands, Engels of Amerikaans eiland. Helemaal weg van de “geciviliseerde” wereld en terug naar de natuur en het eenvoudige leven.

Verhalen

Een paar dagen na mijn eindexamen

Begin juli 1954 moest ik me melden in Nijmegen. Ik dacht helikopterpiloot te worden. Daarom dacht ik de Koninklijke Luchtmacht zit op mij te wachten. Niet dus. Infanterie-opleiding rond Nijmegen, schuttersputjes graven, gamellen schoonmaken na de maaltijden in de...

De belevingen van een marinier

Gouden Leeuw Verhaaltje uit "De belevingen van een marinier" Gedurende mijn tijd bij het Korps Mariniers van 1980-1984 ben ik een tijdje chauffeur 'kopstukken' geweest. Ik was geplaatst in Marine Kazerne Den Haag ofwel MKDG. Het was een mooie tijd. Ik had een gele...

De Koude Oorlog herbeleven; van toen naar nu.

Mijn diensttijd was bij de Koninklijke Luchtvaart, van 1975 tot in 1977. Uiteindelijk gewond uit de dienst gegaan. Tijdens een drukke burgercarriere in 2000 volledig overspannen geraakt. Als therapie ben ik me o.a. gaan bezig houden met de erkenning van de Koude...

Nare tijd in Seedorf: lichting 84-5

Bij deze een vervolg op mijn vorig stuk over mijn diensttijd van de lichting 84-5. Zoals al eerder vermeld hadden we een kapitein van Loon in Seedorf die ik gigantisch heb lopen kloten tijdens mijn diensttijd. Dat ik nooit bevorderd ben was ook nooit mijn...

Helmut het spook

In 1980 kon je geconfronteerd worden met Helmut. Helmut was een gesneuvelde Duitse soldaat die op de vliegbasis doodgeschoten was. Je kon hem tegenkomen als je op patrouille was. Hij rammelde met zijn kettingen en kwam van een heuvel op je afgerend. Ik heb hem...

Wat een waardeloze diensttijd

Ik moest verplicht opkomen in de lichting 84-5 bij de 42 pantserinfanterie Limburgse jagers. Na 4 maanden een vervelende tijd te hebben gehad in Oirschot, waar de opleiding plaatsvond met dank aan sgt Reids, moesten wij de laatste 10 maanden naar Seedorf. De...

Technische Specialisten in Koude Oorlog 1975 opleiding

In 1975 kwam ik op als Technisch Specialist Haarlem Ripperda Kazerne Haarlem. Ik had getekend voor 4 jaar bij de Koninklijke Landmacht. Opleiding in Haarlem 2 maanden militairen vorming, 2 maanden rijopleiding, 2 maanden kaderopleiding, In 1975 Haarlem rolde de...

Vluchtschepen

In de veerhaven van Numansdorp hebben tijdens de Koude Oorlog een tweetal schepen paraat gelegen om te vluchten vanuit Nederland ten tijde van een mogelijke inval (Er was toen nog een open verbinding naar zee). Dit waren de schepen Willem 1 en Willem 2, later zijn...

Seedorf 1965-1966

Allereerst mijn dienstplichtige militaire loopbaan: Juni-juli 1965: 4e depot infanterie Maastricht basistraining Augustus-september 1965: rijopleiding tot motorordonnans in Venlo. Motor: Matchless 350 cc, bouwjaar 1949. 30 september 1965 – 10 november 1966:...

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes