Met ‘scherp’ wachtlopen in Oirschot

Geschreven door:

Adri Ekstijn

Tijdens mijn parate dienstplicht periode in een kazerne bij Oirschot moest ik onder meer wacht lopen. Aangezien bij Oirschot veel voertuigen, wapens en munitie waren opslagen, werden er altijd extra instructies gegeven inzake de beveiliging en preventie tegen USSR-spionnen, roofovervallen en aanverwante calamiteiten.

Dat je dan met een UZI-machinepistool én scherpe munitie de wacht moest draaien, versterkte het bewustzijn dat hier de nationale veiligheid in het geding was. Dit bewustzijn werd nog eens te meer versterkt door de activiteiten van de Baader Meinhoffgroep in die periode, die het tevens op militaire wapendepots had voorzien. Ik herinner me veel indrukwekkende inspectieronden over het immense Oirschotse complex. Menig geritsel (spionnen? de wind? een konijn?) en menige verdachte schaduw (insluiper? hert? wild zwijn?) werd zo benaderd met “Halt, wie daar!”. Na drie herhalingen mocht je dan roepen “Halt, of ik schiet!”. Gelukkig werd van dat laatste nooit gebruik gemaakt, ondanks de spanning, angst en vrees.

Maar een saillant detail over de munitie van de wachtlopers is hier zeker op zijn plaats. Het doosje 9mm-patronen, dat de wachtcommandant altijd heel gewichtig uit een kluis haalde, draaide ook al jaren mee. Vooraf aan iedere ronde kreeg elke wachtloper vijf stuks mee uit het verfrommelde doosje. Die gingen dan los in de broekzak, níet in het magazijn en al zéker niet in het wapen.

Eenmaal op ronde speel je wat met die patronen in de broekzak. Uit het zicht van de wachtcommandant deed je ze toch maar eens in het magazijn en weer d’ruit en weer d’rin, enz. enz. En dat jarenlang, elke nacht maar weer en weer, tijdens ál die wachtrondes met steeds diezelfde patroontjes. De hulzen waren al zo uitgelubberd, dat de kogel er steeds weer uitviel (kruit uiteraard allang foetsie) en die propte je dan maar een beetje terug in de huls. Soms beet je de huls dan maar een beetje ovaal, want oei-oei, als de wachtcommandant hier achter kwam.

Zo krijgt de koude oorlog, ondanks onze angsten, ook iets aandoenlijks en bleef dit gelukkig óns staatsgeheim!

foto: Adri Ekstijn

Verhalen

Mijn jongenskamer ……

Een foto van mijn jongenskamertje. Het is door de tijd een wazig beeld geworden. Ik weet nog dat ik het maakte met mijn eerste fototoestel, een Agfa Clack, gekregen voor mijn vijftiende verjaardag in 1961. Ja ik ben van 1946. Dat fotootje illustreert de...

De Stingerbol

Ik ben als instructeur en opleidingsontwikkelaar van 1992 tot en met 1995 werkzaam geweest als in de Stingertrainer te Ede. In de stinger trainer werden schutters opgeleid van de Landmacht, Luchtmacht en Mariniers. De bol is van binnen voorzien van projectie...

Plotter bij de Korps Luchtwachtdienst

Tussen 1962 en 1964 ben ik, P.J.M (Nel) Winkelman opgegroeid in het oude noorden van Rotterdam, plotter geweest als reserve bij het luchtwachtcentrum in een grote bunker in Rotterdam. De korps Luchtwachtdienst (KLD) werd op 1 maart 1950 opgericht als onderdeel van...

Voor en achter het ijzeren gordijn

Geboren werd ik in 1958 in Oost-Duitsland, in Bautzen, als zoon van de Nederlander Hendrikus Pierre Sonneville, die in 1951 in de Korea Oorloog was en dan eind 1951 naar de SBZ (sovjet bezetting zone) in Oost-Duitsland deserteerde. Hier werkte hij voor de KGB en de...

Vervangende dienstplicht bij de BB

Als derde zoon van een gezin van vijf kinderen ben ik geboren in 1949. In die tijd moest iedere jongen in principe nog in militaire dienst. Maar omdat ik de derde zoon was, hoefde ik niet in actieve dienst, maar werd ik daarvan vrijgesteld. In plaats daarvan werd...

Een bijzondere ervaring met een glimlach

Ik behoor tot de lichting 72-2. Na een opleiding werd ik gelegerd op de Gen. Spoorkazerne in Ermelo. Ik was toen inmiddels dienstplichtig sergeant en ingedeeld bij de Intendance. Ook wij werden aangewezen om een week naar Havelte te gaan met als opdracht: het...

Les materieel herkenning

Tijdens mijn diensttijd (1990-1991) gaf ik lessen materieelherkenning aan het kader. Als modelbouwer had ik daar wel wat verstand van, en de sergeant-majoor vroeg me de lessen over te nemen toen hij weg was. Ik gaf twee lessen, en er zouden nog meer volgen. Maar...

BB ervaring van deelnemer

Toen ik (1954) klein was ging mijn vader 's avonds naar de BB. Dat was verplicht. Zijn spullen lagen voor het pakken op zolder. Ik vond dat natuurlijk heel interessant. Onlangs heb ik mijn vader (95 jaar) ernaar gevraagd. Hierbij twee verhalen. VERHAAL 1. We hadden...

Lieber Sylke

De Koude Oorlog, ik heb er eigenlijk maar een paar jaren bewust van meegemaakt. De makkelijke jaren zogezegd. Die van toenemende ONTspanning met als hoogtepunt de vereniging van West met Oost of Oost met West... Geboren in 1969 en dus midden in de Koude Oorlog was...

Stingerbol

Ik ben 3 jaar instructeur in de Stingerbol geweest en heb de opleiding verzorgd voor Stinger personeel van Landmacht; Luchtmacht en Korps mariniers. Zelf heb ik in 1994 een Life firing met een stinger op een schietbaan, op Kreta uitgevoerd.

Deel je eigen verhaal

Schakel JavaScript in je browser in om dit formulier in te vullen.

Auteur gegevens

Vul hieronder je contactgegevens in, zodat de afzender van dit verhaal juist is.
Wordt niet gepubliceerd
10 cijfers
Mijn auteursnaam mag

Schrijf je verhaal

Inhoud
Klik of sleep een bestand naar dit veld om te uploaden.
Dit mag een jpg, jpeg, png of gif bestand zijn van max. 1Mb.
Locatie bij dit verhaal
Selectievakjes