Ik, Jaap Huurman (71), durf rustig te beweren dat ik in en door de Koude Oorlog gevormd ben tot wat ik na mijn jeugd en ouderlijke opvoeding aan initiatieven heb genomen en aan ervaringen heb opgedaan.
Tijdens de tweede keer (eerst gezakt) in de zesde klas van het Gymnasium ‘op’ het Katholiek Gelders Lyceum (Arnhem), heb ik mij langzaam verder aan de ouderlijke knoet ontworsteld en ben gaande weg en definitief na mijn deelname aan een internationaal werkkamp van Pax Christi in Rome tot de overtuiging gekomen dat de Koude Oorlog niet is te winnen met wapens. Voor de dienst-lichting 71-6, heb wapen-geweigerd en kwam dus onmiddellijk in de militaire gevangenis Nieuwersluis voor ‘voor-arrest’.
Na een maand was ik zo gek gemaakt door de isolatie in een geblindeerde cel, dat ik tussen Krijgsraad en Medische Troepen (waar ik slechts een pistool ter verdediging van patiënten hoefde te dragen), koos voor het laatste: ik kwam uiteindelijk terecht op de poli van Kamp Holterhoek, waar militairen 24/7 de Sovjet- en Hongaarse zenders afluisterden.
Na de verkorte dienst (ten lange leste kreeg ik S-5), ben ik mijn ‘strijd’ tegen de Koude Oorlog en voor de versterking van De Derde Weg trouw gebleven, want in en vanuit de Gemeenteraad van Den Haag (1978-1989) heb ik ‘Den-Haag-Kernwapenvrij’ laten verklaren, de grootste Nederlandse anti-kernwapen-demonstratie in Den Haag helpen organiseren, de Stedenband met Juigalpa (Nicaragua) ontwikkeld (en daar tussentijds een half jaar gewerkt en gewoond), meegeholpen heb aan de beweging van gemeenten met ‘vrede-en-ontspannings-relaties’ met partners in communistische landen en LOTA opgericht: de Vereniging van Lagere Overheden tegen Apartheid (terwijl mijn ‘portefeuilles’ Volkshuisvesting, Stadsvernieuwing, Stadhuis, Economische Zaken en Milieu nooit verwaarloosd werden, integendeel).
Eind 1989 heb ik actief de Fluwelen Revolutie in Praag e.o. meegemaakt en gewerkt aan een samenwerking van Het Oude Centrum (Den Haag) en Mala Strana (Praag); voorts heb ik 1992-1993 met mijn jonge gezinnetje 1 jaar ter plekke gewoond en gewerkt aan ‘mijn’ VNG-initiatief voor 3-hoeken van Tjechoslowaakse (per 1.1.93 gesplitst) -, Nicaraguaanse – en Nederlandse gemeenten en gemeenschappen.
Wat o.a. vanaf 1994 volgden waren andere projecten in Midden-Europa voor mijn Bureau Nulti-Mational en Verkiezingswaarneming-Missies in Zuid-Afrika, voormalig Joegoslavië en het ‘Verre Oosten’ tot in Mongolië aan toe
Met mijn nieuwe, hollandse partner (sinds 1995) ben ik 5 jaar geleden in Hongarije getrouwd en hebben we het jaar daarop (het kon nog net voor Corona en de nieuwe Oorlog) een mooie ‘huwelijksreis’ gemaakt op een cruise-schip van Sint Petersburg naar Moskou, waar we bloemen hebben gelegd voor de gedenk-plaat bij de toenmalige redactie van de vermoorde journalist Anna Politkovskaja. Aldus een paar ‘hoogtepunten’, die uitgebreider aan bod gaan komen in mijn derde boek straks!
