Legerplaats Ermelo
In augustus 1960 ben Ik opgeroepen om naar Amersfoort te gaan, naar de Juliana van Stolberg kazerne. Ik hoorde bij de lichting 60-4. Na de opleiding en een stage als gewondenverzorger omstreeks januari 1961 naar de parate troepen in Ermelo. Ik kwam terecht bij ’41 geneeskundig’, een geneeskundig bataljon met hospitaal tenten een ziekenauto compagnie etc. De compagnies commandant vroeg wat ik ervan vond, ik zei dat ik het niks vond daarop gaf hij mij een baantje als BOS beheerder (benzine olie en smeermiddelen).

Duitsland
In oktober 1961, ik weet de datum niet meer, werden we in het holst van de nacht uit bed gehaald met de kreet “inpakken en over twee uur vertrek”. Die twee uur werd wat langer maar zeer vroeg in de ochtend misschien zes uur zaten we in een YA 328 met alleen op het dak zeil en de zijkanten open. Een lange colonne gaat niet zo snel dus omstreeks 9 uur in de avond kwamen we in Bergen-Hohne. We kregen grote kamers met stapelbedden met een douche en WC op de gang.

Werkzaamheden
Sommige eenheden hadden hun brandstofvoorziening niet geregeld z.g.n. BOS nummer zodat we behalve ons eigen wagenpark ook de marechaussee, de technische dienst, de verbindingstroepen en de lichte vliegtuigen behorende bij de infanterie van brandstof moeten voorzien. We (de chauffeer en ik) waren met een YA 328 elke dag in touw. Je hoorde ook nog eens wat. Bij oefeningen op de heide liepen soms figuren rond met notitie boekjes die noteerden welke en hoeveel voertuigen passeerden. Deze lieden moest je aangeven bij de marechaussee en geloof het of niet je kreeg dan een boekenbon. Heel vreemd waren deze spionnen niet deze legermacht was perfect oefenmateriaal voor de Russen. Vlakbij de post van de verbindingsdienst die contact had met Nederland werd een Mercedes gevonden met zend apparatuur de zender was nog warm. kenteken en chassis nummer was niet te achterhalen. De Engelsen hadden een grote cantine, The Roundhouse, waar wij ook wel kwamen. In het weekend naar Celle de grootste stad in de buurt. Na een week of zes konden we een weekend naar huis met de trein waarbij we in de trien konden eten. Het was een redelijk strenge winter zodat we na het verlof de schaatsen meenamen en in omgeving van Hohne nog geschaatst hebben. Het contact met de Duitse soldaten was prima, met de VK soldaten was het soms iets minder.

Diensttijd verlenging
Door de koude oorlog werd onze diensttijd verlengd. Gewone soldaten van 18 naar 20 maanden en kader en specialisten van 20 naar 24 maanden. Voor  mij persoonlijk geen groot probleem maar voor mensen met een zaak bijvoorbeeld een melkboer wel die had vervanging voor de diensttijd en daardoor problemen. Na ongeveer drie maanden ging de colonne weer naar Nederland.  Ik weet niet meer of er voor ons vervanging kwam. Het laatste stukje Ermelo was niet leuk mijn BOS baantje was ingenomen en er was weinig te doen. Bij het afscheid zei de kapitein

“Brugman ik ben blij dat ik je kwijt ben” ik zei dat is wederzijds kapitein.    .