Bij deze een vervolg op mijn vorig stuk over mijn diensttijd van de lichting 84-5.
Zoals al eerder vermeld hadden we een kapitein van Loon in Seedorf die ik gigantisch heb lopen kloten tijdens mijn diensttijd. Dat ik nooit bevorderd ben was ook nooit mijn bedoeling. Ik was toen wel peletonsvertegenwoordiger wat eigenlijk weinig voorstelde. Dat ik geen goed voorbeeld was mag duidelijk zijn, ik zag en zie het nut van ons leger niet en toen al helemaal niet.
Ik kan mij nog herinneren dat ik 4 dagen zwaar arrest kreeg van sgt majoor van Amerongen. Een collega en ik moesten wacht lopen, tijdens onze ronde moest ik nodig naar het toilet. Het dichtstbijzijnde gebouw was de KMT op dat moment. Ik droeg mijn wapen over aan mijn collega en ben toen naar het toilet gegaan. Bij terugkomst hoorde ik de sgt majoor gigantisch tegen mijn collega tekeer gaan. De sgt majoor stond met de rug naar mij toe en ik trok gekke bekken naar mijn collega die natuurlijk moest lachen. Al heel snel had de sgt majoor door dat ik achter hem stond waarna hij tegen mij schreeuwde ” ik had het kunnen weten dat jij erbij zou zijn “. Ik vertelde hem dat ik nodig naar het toilet moest vandaar dat wij naar de KMT waren gelopen. Tja dat ik 4 dagen zwaar arrest kreeg boeide mij niet, de celdeuren waren toch open en er werd chinees of iets anders besteld iedere keer. Beter als het overgare gestoomde eten vanuit de keuken waar wij altijd moesten eten.
Tijdens de opleiding in Oirschot gooide 1 van de andere soldaten zijn wapen weg die wij nooit hebben teruggevonden volgens mij. Het had een actie van mij kunnen zijn, alleen had ik daar de ballen toen niet voor.
Mijn oudste broer had in Langemanshoff gediend en ik ben ook maar in dienst gegaan om mijn jongste broertje te behoeden voor al die bullshit. Men beweerde dat je in dienst een man zou worden, welnu volgens mij was ik dat toen al, met uitzondering van enkele streepjesjagers bij ons in het peleton die geil werden op onderscheidingen. Er zat bij ons ook iemand die zijn vader had al een hoge functie in het leger en hij wilde in zijn voetsporen volgen. Binnen no time was hij dan ook korporaal of pispaal zoals ik het vaak noemde. Het mag duidelijk zijn dat ik er een hobby van maakte om te kloten waar ik kon. Zo ook tijdens een schietoefening met de MAG. We kregen twee banden van 25 kogels die niet aan elkaar gekoppeld mochten worden, je moest dus tijdens de oefening herladen. Hoe ik het heb gedaan weet ik niet maar ik schoot eerst een aantal andere schijven neer en tot slot mijn eigen. Ik hield uiteindelijk nog een band met 25 kogels over nadat ik mijn laatste schijven op 100 meter kreeg. Deze laatste borden raakte ik met mijn laatste 2 kogels van de eerste band met 25 kogels. Blijkbaar was ik goed in dingen doen wat niet de bedoeling was.
Terugdenkend aan mijn diensttijd heb ik wel gigantisch lopen te kloten. Ik had beter niet in dienst kunnen gaan want ze hadden aan mij toch niks. Het enige wat ik eraan heb overgehouden was een versleten tussenwervel door de zware bepakking tijdens de oefeningen waarvan ik nooit het nut heb ingezien.
